tag:blogger.com,1999:blog-19259357.post113994742668338914..comments2023-02-13T02:34:50.826+02:00Comments on blogometro - Rodia's stories: ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗRodiahttp://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-19259357.post-1154174914457763222006-07-29T15:08:00.000+03:002006-07-29T15:08:00.000+03:00Ροδιά, μού χρωστάς κάτι.Την "αναπάντεχη συνάντηση"...Ροδιά, μού χρωστάς κάτι.<BR/><BR/>Την "αναπάντεχη συνάντηση".<BR/><BR/>Δεν μπορείς να πετάς έτσι μιαν αναπάντεχη σανάντηση στο τραπέζι και να εξαφανίζεσαι!!!!!<BR/><BR/>Σ;)Μαύρος Γάτοςhttps://www.blogger.com/profile/18412252979721240449noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19259357.post-1140212797061151592006-02-17T23:46:00.000+02:002006-02-17T23:46:00.000+02:00Καμιά φορά, σημειώνω τίτλους που μου έρχονται στο ...<I>Καμιά φορά, σημειώνω τίτλους που μου έρχονται στο νου, αλλά είναι πολύ σπάνιο να τους εκμεταλλευτώ.. και λυπάμαι γι αυτό.. γιατί είναι ωραίοι τίτλοι</I><BR/>ωραιοι τιτλοι, ωραιοι όπως και αυτη η ιστορια :-) <BR/>Καληνυχτα, σφυριζεις; εγω ναι, συχνα :-)ViStahttps://www.blogger.com/profile/08578460864235082165noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19259357.post-1140201165229398922006-02-17T20:32:00.000+02:002006-02-17T20:32:00.000+02:00Χμμ.. μάλλον το αντίθετο συμβαίνει Λαμπρούκο μ' κα...Χμμ.. μάλλον το αντίθετο συμβαίνει Λαμπρούκο μ' και λυπάμαι αν σε στενοχωρώ.. Ευχαριστώ πολύ πάντως που μου δίνεις την ευκαιρία να απομυθοποιήσω τα πράγματα:-)<BR/>Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω μια ιστορία που να περιλαμβάνει κάτι που έχω ζήσει και, αν προσπαθήσω να το κάνω αυτό, βγαίνει ένα κατασκεύασμα εντελώς ξενέρωτο! Ούτε με "πνίγουν" διάφορες ιστορίες..<BR/>Αυτό που συμβαίνει είναι ότι υπάρχει μια "ανάγκη" για γράψιμο. Κάθομαι π.χ. και λέω «τώρα θα γράψω κάτι» και φέρνω στο νου μου μια μικρή λεπτομέρεια οπτική, ακουστική, ή ό,τι άλλο αφορά μια αίσθηση ή ένα συναίσθημα.. κάτι τι πολύ μικρό πάντως. Από εκεί "πιάνομαι" και ξετυλίγεται ένα κουβάρι διήγησης χωρίς να επεμβαίνω σχεδόν καθόλου στο ρυθμό ξετυλίγματος.<BR/>Σε αυτή την ιστορία έπαιξε βασικό ρόλο ένα σφύριγμα. Ολα τα άλλα ήρθαν μόνα τους να το πλαισιώσουν. <BR/>Καμιά φορά, σημειώνω τίτλους που μου έρχονται στο νου, αλλά είναι πολύ σπάνιο να τους εκμεταλλευτώ.. και λυπάμαι γι αυτό.. γιατί είναι ωραίοι τίτλοι!<BR/><BR/>:-)Rodiahttps://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19259357.post-1140190004116870922006-02-17T17:26:00.000+02:002006-02-17T17:26:00.000+02:00Ροδιά είσαι ένας άνθρωπος που ζει μέσα στις ιστορί...Ροδιά είσαι ένας άνθρωπος που ζει μέσα στις ιστορίες του.<BR/>Φαντάζομαι ότι σε πλημμυρίζου, ότι τις σκέφτεσαι και μετά ψάχνεις ελεύθερη ώρα για να σημειώσεις έστω τα βασικά.<BR/><BR/>Είναι απόλαυση αυτό...Λαμπρούκοςhttps://www.blogger.com/profile/16879254177505634454noreply@blogger.com