Η κυρία Ερμιόνη, Ερη για τον κύκλο της στα Β.Π., έμαθε ότι ο (υψηλά ιστάμενος) σύζυγος την απατά με την (ωραιοτάτη) σύζυγο του γερμανού πρέσβη και έλαβε τα μέτρα της. Την ημέρα της δεξίωσης στην εν λόγω πρεσβεία, όπου ήταν επίτιμος καλεσμένος ο σύζυγος, έχωσε όλα τα πουκάμισα μαζί με τις γραβάτες του λατρευτού της στο πλυντήριο και βούλιαξε όλα του τα κοστούμια στο ζεματιστό νερό της μπανιέρας.
Οταν ο σύζυξ σηκώθηκε από τη μεσημεριανή του σιέστα (είχε ξαπλώσει ολίγον τι για να φρεσκάρει το δέρμα του προσώπου) άνοιξε τα ντουλάπια του ντρέσσινγκ-ρουμ για να διαλέξει τα κατάλληλα ρούχα, αλλά τα βρήκε άδεια. Αφαντα τα κοστούμια, άφαντες οι γραβάτες, άφαντα τα ωραία του πουκάμισα. Η πρώτη του σκέψη ήταν ότι μάλλον θα είχαν έρθει τα κοστούμια απο το καθαριστήριο και δεν θα πρόλαβε η αγαπημένη του συμβία να τα τακτοποιήσει.
Τα πουκάμισα υπέθεσε ότι θα βρίσκονταν στο σιδερωτήριο και εζήτησε από την υπηρεσία να του φέρει δυο τρία να διαλέξει. Για τις γραβάτες δεν εύρισκε εξήγηση.
"Πού είναι τα ρούχα μου;" ρώτησε την κοπέλα, που δήλωσε πανικόβλητη ότι δεν εγνώριζε τίποτε απολύτως. "Πού είναι η κυρία σου;" ξαναρώτησε λαβαίνοντας την απάντηση "είπε ότι πηγαίνει στους γονείς της, κύριε". Ο υψηλά ιστάμενος κύριος μπήκε στο λουτρό και, αντικρύζοντας τη μπανιερα, κόντεψε να πάθει αποπληξία.
Ακουσε τον γνώριμο θόρυβο από το δωματιάκι του πλυντηρίου, άνοιξε την πόρτα και είδε να στροβιλίζεται μέσα στο χρήσιμο αυτό μηχάνημα ένα πολύχρωμο σμήνος ρούχων. "Αποκλείεται να είναι αυτά τα πουκάμισά μου" σκέφτηκε και, αφού σταμάτησε την πλύση, άνοιξε το πλυντήριο ανακαλύπτοντας ότι, όντως, αυτά ήταν τα πουκάμισά του που είχαν μπερδευτεί με τις γραβάτες.
Μια περιουσία ρούχα κατεστραμένη, δηλαδή. Βγήκε με τα σώβρακα στο καθιστικό, αγνοώντας τα μάτια της καμαριέρας, της μαγείρισας και του σωφέρ που τον κοίταζαν σαν εξωγήινο. Τηλεφώνησε στα πεθερικά του "α, εσύ είσαι αγάπη μου; τα ρούχα σου τα βρήκες;" άκουσε τη φωνή της γυναίκας του να τον ρωτά και "ναι, μωράκι μου, τα βρήκα" της απάντησε. Εκτοτε, το ζεύγος ζει μέλι-γάλα, κάτι σαν μήνα του μέλιτος διαρκείας.
____________________
ΣΗΜ.1. Η ιστορία είναι αληθινή, μου τη διηγήθηκε η ίδια η Ερη θέλοντας να με συμβουλέψει πώς μια γυναίκα κρατάει έναν άντρα εξαρτημένον από τα καλοσιδερωμένα πουκάμισα. Σημειώνω ότι η περιουσία και η θέση του υψηλά ιστάμενου συζύγου, ήταν εξασφαλισμένη απο τον πεθερό του. Αρα, η συμβουλή της Ερης είναι μάλλον άκυρη: δεν αρκούν τα πουκάμισα!
ΣΗΜ2. Τα ονόματα δεν έχουν καμμία σχέση με τα πραγματικά.
Αναρτήσεις
