ΕΡΓΕΝΗΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ (θεατρικό σε 6 σκηνές-εικόνες)

«Το θέατρο είναι μια ποικίλη τέχνη και σ’ αυτό έγκειται η ζωτική του δύναμη. Χωρίς ενδοιασμούς, χρησιμοποιεί ό,τι βρίσκεται στο δρόμο του. Συνέχεια προδίδει τις αρχές του. Αναμφίβολα επιρρεάζεται απο τα σημεία των καιρών, χρησιμοποιεί εικόνες απο άλλα μέσα, άλλες φορές μιλά αργά, άλλες φορές γρήγορα. Τραυλίζει και σιωπά. Είναι εκκεντρικό και κοινότοπο, είναι ασαφές, καταστρέφει ιστορίες και δημιουργεί ταυτόχρονα καινούργιες. Είμαι βέβαιος ότι το θέατρο θα είναι πάντοτε γεμάτο ζωή -όσο οι άνθρωποι νοιώθουν την ανάγκη να δείχνουν αυτό που είναι, αυτό που δεν είναι και τι θα έπρεπε να είναι. Ζήτω το θέατρο...»

Τάνκρετ Ντορστ, γερμανός θεατρικός συγγραφέας

___________________________

ΕΡΓΕΝΗΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
(θεατρικό για ραδιόφωνο, βίντεο, σανίδι)


Σκηνή 1η

Τόπος: Ενα μαγαζάκι άκρη στο κύμα
Χρόνος: Απόγευμα, πριν το ηλιοβασίλεμα
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Σόφι: Γυναίκα περίπου 32, με φωνή απαλή, ευγενική
Σερβιτόρος (με λεπτή φωνή)

Ηχοι: Κυματάκι που σκάει απαλά στην ακτή
Απαλή μουσική στο βάθος
Ηχοι σερβιρίσματος, κλπ



Θόδωρος Θα σε γνώριζα ανάμεσα σε χίλιες γυναίκες! Σόφι..???.. (ερωτηματικός τόνος)

Σόφι Ο Θόδωρος..??? Οπως ακριβώς σε φανταζόμουν!

Θόδωρος Περίμενες πολλή ώρα?

Σόφι Οχι, μόλις έφτασα.. μην ανησυχείς...

Θόδωρος Με τι ήρθες? Με ταξί?

Σόφι Μπα.. δε σου λέω!

Θόδωρος (ξεροβήχει αλλάζοντας κουβέντα) Σ’ αρέσει εδώ μωρό μου?

Σόφι Αααχ! Υπέροχα είναι!

Θόδωρος Ε, καλοκαιράκι χωρίς θαλασσίτσα...

Σόφι ..είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο! (γελάκι)

Θόδωρος Δε θα τολμούσα να το πω τόσο... ποιητικά! (ελαφρώς ειρωνικά)

Σόφι Χμ.. το σκόρδο κατεβάζει την πίεση...

Θόδωρος Α, ναι? Κι εγώ το αποφεύγω για τη μυρωδιά!

Σόφι Πολύ ευαίσθητοι γίνατε εσείς οι άντρες τελευταίως... Μμμμ.. τι όμορφα που μυρίζεις! Εχει και τα καλά της η ευαισθησία! (γελάκι)

Θόδωρος Οχι υπερβολές φυσικά, ε? Μη χαρακτηριστούμε κιόλας αδερφές! (γέλιο)

Σόφι Δυο μέτρα άντρας αδελφή? Κούκλος είσαι! Στό’χουν ξαναπεί?

Θόδωρος (ντροπαλά) Ε.. όχι και κούκλος... (με αυτοπεποίθηση) Εσύ κούκλα, μάλιστα! Ξανθή και γαλανομάτα, σταράτη επιδερμίδα... Μμμμ.. υπέροχο μωρό!

Σόφι Οχι και μωρό...

Σερβιτόρος Τι θα πάρετε?

Θόδωρος Καφέ φυσικά... (προς τη Σόφι) φραπεδάκι?

Σόφι Ναι.. καφέ φραπέ.

Σερβιτόρος Δυο φραπέδες λοιπόν!
(φεύγοντας) Εφτασεεεεε...!!!

Θόδωρος Η θάλασσα με γαληνεύει...

Σόφι Και μένα! Στό 'γραψα με SMS…πονηρέ!

Θόδωρος Εμ? Φυσικά... Γι αυτό δε σ’ έφερα εδώ πέρα?

Σόφι Είναι υπέροχα! Σε λίγο θα βουλιάξει κι ο ήλιος μέσ' στη θάλασσα... Υπέροχα! Σ' ευχαριστώ...

Θόδωρος Μπα, τίποτα. Θα μου κάνεις όμως κι εσύ μια χάρη...

Σόφι Πες μου, να δω αν μπορώ!

Θόδωρος Μπορείς, σίγουρα μπορείς. Το θέμα είναι αν θέλεις.

Σόφι Για πες!

Σερβιτόρος Τα φραπεδάκια σας.

Θόδωρος Α μπράβο. Να πληρώσουμε κιόλας... Να, πάρε... τα ρέστα δικά σου. (ήχος κερμάτων)

Σερβιτόρος Ευχαριστώ.. Καλό σας ηλιοβασίλεμα!

Σόφι Πες μου λοιπόν... (πίνει μια γουλιά) Πολύ καλός ο καφές!

Θόδωρος Είναι λίγο δύσκολο... δεν ξέρω και πώς θα το πάρεις... πρώτη φορά που βλεπόμαστε...

Σόφι Ναι, βλεπόμαστε πρώτη φορά, γνωριζόμαστε όμως τόσο καλά! Τόσα μηνύματα έχουμε ανταλλάξει με τα κινητά μας βρε! (γελάκι) Σε ξέρω σα να σε γέννησα!

Θόδωρος Νά 'σαι καλά γλυκειά μου! Θα στα πω λοιπόν: Μετά απο δώ...

Σόφι Ναι...

Θόδωρος ..έχω ένα ραντεβού για δείπνο στην Πλάκα...

Σόφι Ναι...

Θόδωρος Με μια φίλη παλιά, που έχει έρθει απο Θεσσαλονίκη. Μπορείς νά 'ρθεις κι εσύ?

Σόφι Ουφ! Αυτό ήταν? Και βέβαια μπορώ.

Θόδωρος Αυτό ήταν το μισό.

Σόφι Α..?! (απορία)

Θόδωρος Το άλλο μισό είναι... (με μια ανάσα) αν μπορείς να προσποιηθείς πως είσαι γραμματέας μου! Εχω πει βλέπεις ότι είμαι πολυάσχολος.. και δεν κυκλοφορώ χωρίς γραμματέα...

Σόφι Περίεργη αντίληψη περί μπίζνεσμαν.. αλλά... Ναι! Θα έρθω! Πλάκα θά 'χει!

Θόδωρος Να σε φιλήσω κούκλα μου!

Σόφι Εντάξει. Στο μάγουλο όμως (ήχος φιλιού σκαστού)

Θόδωρος Καλό?

Σόφι Πολύ γλυκό!

Θόδωρος Κοίτα! Ο ήλιος άγγιξε το νερό!

Σόφι Αααχ! Υπέροχο! Παραλίγο να το χάσουμε!

Θόδωρος Ε, τώρα που το είδαμε, πάμε?

Σόφι Πάμε...


Πόρτες αυτοκινήτου ανοιγοκλείνουν, μίζα, επιτάχυνση, μουσική ροκ
Η μουσική αλλάζει σε λαϊκά τραγούδια. Ακούγονται ξανά πόρτες αυτοκινήτου να κλείνουν


Σόφι Εδώ είμαστε?

Θόδωρος Φτάσαμε!


Γελάκια, επειδή μίλησαν σχεδόν ταυτόχρονα


Θόδωρος Εδώ είναι το πάρκινγκ. Η ταβέρνα είναι απέναντι.

Σόφι Α! Τι όμορφο μαγαζάκι!

Θόδωρος Αυτό μ' αρέσει σε σένα, που τα βρίσκεις όλα όμορφα...

Σόφι (γελάει) Ετσι είμαι, τώρα θ’ αλλάξω?

Θόδωρος Οχι, προς Θεού, μην αλλάξεις... Πάμε?


Ακούγονται ξανά πόρτες αυτοκινήτου να ανοιγοκλείνουν


Σόφι Πάμε!


Η μουσική δυναμώνει και ξαναχαμηλώνει


Σκηνή 2η

Τόπος: Ενα ταβερνάκι σχετικά απόμερο
Χρόνος: Βραδυάζει
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Σόφι: Γυναίκα περίπου 32, με φωνή απαλή, ευγενική
Μάρω: Γυναίκα περίπου 40, με φωνή κακαριστή
Σερβιτόρος (με βαρειά φωνή)

Ηχοι: Λαϊκή μουσική, λατέρνα, τραγούδια λαϊκά
Ηχοι σερβιρίσματος, σερβίρισμα κρασιού, φιλιά, κλπ



Σόφι Η φίλη σου..??..

Θόδωρος Ε, όπου νά 'ναι θα φανεί...

Μάρω Θοδωρή!?

Θόδωρος Γλυκειά μου! (φιλιά) Μόλις φτάσαμε! Απο δω η γραμματέας μου η Σόφι.. Σόφι, η φίλη μου Μάρω Ταδίκου...

Σόφι Καλησπέρα σας.

Μάρω Ε, όχι και στον πληθυντικό! Συνομήλικες είμαστε... Νομίζω!..

Σόφι Εχετε.. Εχεις δίκιο! (γελάκι) Ο κύριος Θόδωρος θα ξέρει καλύτερα.

Θόδωρος Οχι και «κύριος» εδώ πέρα Σόφι! Είμαστε πια εκτός υπηρεσίας. Ας αφήσουμε τις τυπικότητες.. τι λες?

Σόφι Ο,τι πείτε.. Ο,τι πεις Θόδωρε! (γελάκι)

Μάρω Λοιπόν Θοδωρή μου, πώς πάνε οι μοναξιές? Σου λείπει η οικογένεια?

Θόδωρος Οχι και τόσο.. με τέτοια καλή παρέα ξεχνιέμαι.

Σόφι Αλήθεια, πότε επιστρέφουν απ’ τις διακοπές?

Θόδωρος Μεθαύριο μάλλον... Τι έκανες στα μαλλιά σου Μάρω? Πολύ όμορφα είναι. Κατακόκκινα!

Μάρω Καιρός τους ήταν να τα βάψω... Ε, τότε να ιδωθούμε και αύριο! Τι λέτε?

Σερβιτόρος Είμαστε κομπλέ? Θα δώσετε παραγγελία?


Ηχος απο μαχαιροπίρουνα και πιάτα, τραπέζι που στρώνεται


Σόφι+Μάρω Τι έχετε? Το πιάτο της ημέρας..??.. (γέλια)

Θόδωρος Είστε αχτύπητο δίδυμο κορίτσια! Συνεννοημένες είσαστε? (στο σερβιτόρο): Κατάλογο έχετε?

Σόφι Γιατί να μη μας τα πει να διαλέξουμε?

Μάρω Θέλει να τσεκάρει τις τιμές!

Θόδωρος Αιώνιο πειραχτήρι μου εσύ! (σκαστό φιλί)

ΜάρωΕλα.. το παρακάνεις! Θα χαλάσει το μέϊκ-απ..

Σερβιτόρος Λοιπόν..?..

Θόδωρος Φέρε τον κατάλογο νεαρέ..

Σερβιτόρος Αμέσως!

Θόδωρος Κορίτσια, έχω το λόγο μου να ζητάω κατάλογο.. Θέλω να πεταχτώ μια στιγμούλα να πάρω μια συνάδελφό μου απο την προηγούμενη δουλειά.. Με περιμένει λίγο παρακάτω, στο ταχυδρομείο.. Χώρισε πρόσφατα και νοιώθει μόνη.. Παραγγείλτε εσείς ώσπου να γυρίσω με τη Νάντια.

Μάρω Ο,τι πεις Θοδωρή!

Θόδωρος Δυο μουσακάδες για μένα και την κοπέλα, χωριάτικη σαλάτα.. και μια φέτα έξτρα.. μονάχα για την πάρτι μου! Εφυγα! Σε δυο λεπτά επιστρέφω!


Η λαϊκή μουσική ατονεί. Αρχίζουν να ακούγονται θόρυβοι του δρόμου, κυκλοφορία λεωφορείων, φρένα, βαβούρα, κλπ.


Σκηνή 3η

Τόπος: Δρόμος κεντρικώτατος, π.χ. γύρω απο Πλατεία Συντάγματος
Χρόνος: Εχει βραδυάσει
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Νάντια: Γυναίκα περίπου 26, με προφορά κάπως μάγκικη

Ηχοι: θόρυβοι του δρόμου, κυκλοφορία λεωφορείων, φρένα, βαβούρα, φιλιά, κλπ


Θόδωρος (μονολογεί) Νάτο το πουλάκι μου! Καταμελάχροινο και μέσ’ στα μαύρα.. σέξυ! Τι μανούλι είν’ αυτό, θεέ μου! Τύχη να σου πετύχει σήμερα! Φουστάνι φοράει ή μπλούζα? Εμ, τέτοια πόδια.. να μη τα δείχνει η κοπέλα? Ισαμε τον αφαλό!..

Νάντια Θόδωρε..??.. (δισταχτικά)

Θόδωρος Νάντια! Λατρεία μου! Πόσο χαίρομαι!

Νάντια Ε, καιρός ήταν να τα πούμε κι από κοντά, δε νομίζεις?

Θόδωρος Φυσικά...

Νάντια ..και τώρα, άσε τα «λατρεία μου».. Δεν είμαι πια το μωρό σου? (ναζιάρικα)

Θόδωρος Μωρό μου! Μωρούλι, μωρουλίνι μου! (φιλιά)

Νάντια Ε, πρόσεχε! Οχι επειδή δε βάφομαι να με κατσιάσεις κιόλας! Πού πάμε?

Θόδωρος Χμμ.. ναι.. πάμε εδώ κοντά.. σ’ ένα ταβερνάκι...

Νάντια Αλα! Ταβερνάκι! Κι έχω μια πείνα!

Θόδωρος Μωρούλι μου, θα σε ταΐσει ο μπαμπάκας σήμερα...

Νάντια Ναι, μπαμπάκο.. (γελάει μιμούμενη τον Καραγκιόζη)

Θόδωρος Ξέρεις.. είναι και δυο φίλες μου εκεί και μας περιμένουν...

Νάντια Δε θά 'μαστε μόνοι? Νο πρόμπλεμ! Λατρεύω την πολυκοσμία! Πάντα.

Θόδωρος Είδες? Σα να τό’ξερα! Μα.. μην τρέχεις έτσι! Ζορίζομαι να σε προφτάσω...

Νάντια Γιατί δεν έρχεσαι στο γυμναστήριο να προπονείσαι? Στό’γραψα εκατό φορές. Είσαι σε κρίσιμη ηλικία!

Θόδωρος Ετσι που τρέχεις, θα μείνω απο καύσιμα...

Νάντια (γελάει) Ναι..?.. Μπα.. δε φαίνεσαι απ’ αυτούς..

Θόδωρος Απο ποιούς? .. Ασε.. φτάσαμε!


Η λαϊκή μουσική σιγανά - δυναμώνει - σιγανά


Σκηνή 4η

Τόπος: Ενα ταβερνάκι σχετικά απόμερο
Χρόνος: Βράδυ
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Σόφι: Γυναίκα περίπου 32, με φωνή απαλή, ευγενική
Μάρω: Γυναίκα περίπου 40, με φωνή κακαριστή
Νάντια: Γυναίκα περίπου 26, με προφορά κάπως μάγκικη
Ελβίρα: Γυναίκα (τρανς) ακαθόριστης ηλικίας, με φωνή βαθειά
Σερβιτόρος (με βαρειά φωνή)

Ηχοι: Λαϊκή μουσική, λατέρνα, τραγούδια λαϊκά
Ηχοι σερβιρίσματος, σερβίρισμα κρασιού, φιλιά, κλπ



Θόδωρος Νάμαστε! Η συνάδελφος Νάντια, η φίλη μου η Μάρω, η γραμματέας μου Σόφι..

Σόφι+
Μάρω+
Νάντια (ταυτόχρονα) Χαίρουμε πολύ! (γελάκια κακαριστά)

Θόδωρος Α, βλέπω ήρθε κι η παραγγελία.. Τι γουστάρεις Νάντια μου?

Νάντια (ψιθυριστά) Εδώ δεν έχει «μωρό μου»? (δυνατά) Μουσακά φυσικά!

Θόδωρος Είδατε, που το πέτυχα!? Ξεχνιούνται οι παλιές συνήθειες?

Μάρω Παλιές? Πότε κιόλας «παλιές»? Μωρό είναι η Νάντια.

Νάντια Είδες μπαμπάκο? Είμαι μωρό. Ολοι το βλέπουν.. (με νάζι)

Θόδωρος Ναι, μωρό μου!


Οι ήχοι σερβιρίσματος δυναμώνουν, κρασί που ρέει, τσούγκρισμα ποτηριών, χαχανητά, ομιλίες διάχυτες, γελάκια, κλπ


Θόδωρος Αχ! Να ξέρατε πόσο ευτυχισμένος είμαι σήμερα κορίτσια!

Ελβίρα Μπα μπα μπα! Ωστε εδώ είσαι πουλάκι μου!

Θόδωρος Ελβίρα! Να σου εξηγήσω καλή μου... Απο δώ οι κυρίες...

Ελβίρα Ασε τις συστάσεις, τώρα θα σε μάθω μπερμπαντάκο? Αντε, πλήρωνε και πάμε να φύγουμε! Να δω από πού θα σε μαζέψω την επόμενη φορά. ΑΝ θα υπάρξει επόμενη φορά! (τονισμός με σημασία στο Αν)

Θόδωρος Οι κυρίες...

Ελβίρα Δε μ' ενδιαφέρουν οι κυρίες! Σήκω και πάμε! Τώρα!

Θόδωρος Συγγνώμη κορίτσια... Ανωτέρα βία.. Η γυναίκα μου!

Σόφι+
Μάρω+
Νάντια (ταυτόχρονα) Καληνύχτα Θόδωρε! Χαρήκαμε πολύ κι ευχαριστούμε για το τραπέζι... Για όλα! (γελάκια κακαριστά)

Ελβίρα Ποια «όλα» δηλαδή? Τι έγινε Θόδωρε? Προχώρα!

Θόδωρος (ψιθυριστά) Σιγά ντε.. Δεν είπαμε κι έτσι.. (στον εαυτό του) Μάνα μου.. τί'ν'τούτη?


Η λαϊκή μουσική σιγανεύει μέχρι που χάνεται εντελώς.
Αρχίζει να ακούγεται μια λατέρνα στο βάθος.


Σκηνή 5η

Τόπος: Δρόμος ήσυχος
Χρόνος: Νύχτα
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Ελβίρα: Γυναίκα (τρανς) ακαθόριστης ηλικίας, με φωνή βαθειά

Ηχοι: Διάφοροι ήχοι βραδυνοί, που και που κάποιο αυτοκίνητο, το σκουπιδιάρικο, μια λατέρνα που δυναμώνει κάπου κάπου τον ήχο της, βήματα, κλπ.


Οι 'ήρωες' μιλούν περπατώντας.



Ελβίρα Πώς «δεν είπαμε κι έτσι»? Εσύ δε με παρακάλεσες να εμφανιστώ και να σε σώσω απο τη βαρετή παρέα σου?

Θόδωρος Ναι, αλλά..

Ελβίρα Τι.. «αλλά»? Δεν έχει «αλλά»! Εσύ δε μου είπες πόσο δυστυχή σε κάνει το κυνηγητό που υφίστασαι απο τις διαδικτυακές σου γνωριμίες? Ιντερνέτ και κινητό μου ήθελες! Πάρτα τώρα!

Θόδωρος Ναι.. φυσικά.. (συνεχίζει πολύ σιγά) που νά ’τρωγα τη γλώσσα μου...


Για λίγο, ατμόσφαιρα αμηχανίας. Ακούγεται μόνο ο ήχος των βημάτων τους.


Ελβίρα Ξέρεις κάτι? (σιγανά, τρυφερά)

Θόδωρος Μμμ.. (πεισμα)

Ελβίρα Είσαι πολύ γλυκό μωρό μπούλη! (ψυθιροτραγανιστά)

Θόδωρος (παίρνει τα πάνω του) Κι εσύ μάνα μου, κι εσύ, δεν πάς πίσω! Τι έτρωγ' η μαμά σου πριν σε γεννήσει?

Ελβίρα Ο,τι έτρωγε κι η δική σου, αστέρι μου!

Θόδωρος Μμμμ...

Ελβίρα Με χουφτώνεις τώρα?.. Μόλις πέσαμε στα θεοσκότεινα...

Θόδωρος (ξαναμμένος) Ελα μάνα μου, αφού θα το κάνουμε, δε θα το κάνουμε? Ασε να πάρω ένα ορεκτικούλι... Λίγο μονάχα, τόσο δα να σ’ αγγίξω... εκεί...

Ελβίρα Αμα θες να το κάνουμε, μόνο από πίσω σε παρακαλώ, έχω περίοδο. Προφυλακτικό έχεις?

Θόδωρος Εχω απ' όλα κουκλάρα μου. Αλλά.. γιατί απο πίσω? Δε μ' ενοχλεί η περίοδός σου.

Ελβίρα Εμένα μ' ενοχλεί. (κοφτά)

Θόδωρος Αλλες γυναίκες θα πέταγαν απο τη χαρά τους με το μικρό μου βίτσιο...

Ελβίρα Δεν είμαι σαν όλες τις «άλλες» εγώ! Να το πάρκινγκ. Πού είναι τ' αμάξι σου?

Θόδωρος Μμμ.. εδώ το έχω αφήσει ή κάπου αλλού..?.. Με σένα, μάτια μου, τα έχω χαμένα.. Δεν το βλέπω εδώ πέρα... να θυμηθώ...

Ελβίρα Τελικά.. έχεις αμάξι μάγκα ή δεν έχεις? Αμα δεν έχεις, πες το, μη ντρέπεσαι, να πάρουμε το δικό μου. (τσαντισμένη φωνή, με «κοκοράκι»)

Θόδωρος (ψιθυριστά) Παναγία μου! Πού έπεσα... μη φάω και ξύλο τώρα απ' αυτό το ντερέκι...

Ελβίρα Τι μουρμουρίζεις εκεί πέρα? Τι έπαθες?

Θόδωρος Ασε ρε Ελβίρα, ξενέρωσα με το θέμα της περιόδου. Αναψα τόσο και μετά μ' έριξες.. ξέχασα και πού έχω βάλει το αμάξι, θυμήθηκα και τη γυναίκα μου... Πρέπει να τηλεφωνήσω, τέτοια ώρα την παίρνω τηλέφωνο... το ξέχασα με τούτα και με κείνα...

Ελβίρα Αστα, δεν περνάνε αυτά σε μένα. Είσαι ξύπνιο μαγκάκι, αδερφέ μου. Πες πώς δεν έγινε τίποτα. (συνεχίζει μεγαλόθυμα) Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια. Είσαι για κανα καφέ να γλυκάνουμε τα ξύδια ή μου θες κανα ουϊσκάκι? Γουστάρω παρέα απόψε, έχω βαρεθεί τα στεγνά...

Θόδωρος (αναστεναγμός ανακούφισης) Μέσα! Είσαι ξηγημένο παιδί. Πάμε σ' ένα μπαράκι που ξέρω εδώ κοντά.. αλλά.. κομμένο το αγκαζέ! Μη μου βγεί και τ' όνομα...

Ελβίρα Πάμε και θα σε ξομολογήσω..!.. (γελάκι)



Ο μακρινός ήχος της λατέρνας αλλάζει σε απαλή τζαζ, που αρχίζει να ακούγεται.



Σκηνή 6η

Τόπος: Ενα ήσυχο μπαρ
Χρόνος: Νύχτα
Πρόσωπα: Θόδωρος: Αντρας γύρω στα 45
Ελβίρα: Γυναίκα (τρανς) ακαθόριστης ηλικίας, με φωνή βαθειά
Μπάρμαν

Ηχοι: Απαλή μουσική τζάζ, σερβίρισμα ποτών, κλπ.



Θόδωρος Στην υγειά μας!

Ελβίρα Στην υγειά μας.. και.. Λέγε τώρα! Τι πρόβλημα έχεις!? Να μαντέψω?

Θόδωρος Για κάνε μια προσπάθεια...

Ελβίρα Δε σε καταλαβαίνει η γυναίκα σου!

Θόδωρος Χα! Πώς το μάντεψες?

Ελβίρα Ε.. όλοι το ίδιο έχετε.. κάτι σαν επιδημία...

Θόδωρος Ολοι?

Ελβίρα Ναι, όλοι οι άντρες πιστεύουν πως οι γυναίκες τους δεν τους καταλαβαίνουν...

Θόδωρος Γιατί το λες έτσι ειρωνικά? Δε με καταλαβαίνει, αλήθεια σου λέω!

Ελβίρα Εσύ, προσπάθησες ποτέ να καταλάβεις εκείνη? Την αγάπη της για την τάξη και καθαριότητα, τη λές «μανία».. άσε που θα κατουράς στα σίγουρα στο νιπτήρα.. Ολοι οι ψηλοί το κάνουν αυτό... μην ανησυχείς, δεν είσαι ο μόνος!

Θόδωρος Χα! (σαν να πιάστηκε στα πράσα) εχεις δίκιο! Μάγος είσαι? Μάγισσα...

Ελβίρα Ε, δε θα τα χαλάσουμε με το γένος τώρα.. λέγε με όπως σε βολεύει... Δίκιο δεν έχω? Για το θέμα της καθαριότητας.. λέω...

Θόδωρος Δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Κι η μάνα μου δε με υποστηρίζει. Τον καναπέ εγώ τον πλήρωσα, θέση όμως δεν υπάρχει εκεί για μένα... Ολο η μάνα μου την ξαπλάρει...

Ελβίρα Ε, «μάνα είναι μόνο μία»! Να τη... σφάξουμε? Εσύ πώς φέρεσαι?

Θόδωρος Ε.. πώς δηλαδή να φερθώ... θυμώνω, φωνάζω, διαμαρτύρομαι...

Ελβίρα Εδώ είναι το κουμπί! Κάτι πιο γλυκό δε μπορείς να κάνεις?

Θόδωρος Γλυκό? Εδώ με καταπιέζουν, δε μου κάνει καρδιά να μένω στο Σπίτι Μου.. κι εσύ μου λες να φέρομαι γλυκά!

Ελβίρα Οχι υποταγμένα φίλε μου! Γλυκά και τρυφερά με σταθερότητα! Αντρική γλύκα!

Θόδωρος Α! Εχω πάρει και αφρόλουτρα και σαμπουάν και ένα νέο άφτερ-σέϊβ.. και κολώνια ψώνισα!

Ελβίρα Εδώ μιλάμε για συμπεριφορά, όχι για φρου φρου κι αρώματα!

Θόδωρος Να σου πω. Τα φρου φρου βοηθάνε τη συμπεριφορά.. δε νομίζεις?

Ελβίρα Ναι, έχεις δίκιο. Αλλο να γυρνάς στο σπίτι βρωμώντας σκόρδο και ταμπάκο κι άλλο να μοσχομυρίζεις κολώνια.. δε λέω...

Θόδωρος Χαχαχα! Πλάκα έχεις! Δεν είναι μόνο ζήτημα μυρωδιάς όμως, το ίδιο δεν έλεγες κι εσύ προηγουμένως? Σκέφτομαι ώρες ώρες μπας κι έχει αλλάξει η χημεία μας.. Η γυναίκα μου, μετά που γέννησε, άλλαξε εντελώς!

Ελβίρα Ξέρω γιατί το λες αυτό. Σε είδα πριν λίγο με τις τρεις τσαπερδόνες στην ταβέρνα. Πάντα έτσι είναι στην αρχή. Γελάκια, χαρούλες, αστεία... Μετά αρχίζουν τα δύσκολα. Οταν ο άντρας θέλει, συνεχίζονται αυτές οι ελαφρότητες... μετά... Αφού δηλαδή η γυναίκα φορτωθεί όλα τα βάρη της συμβίωσης... χαλάει η μαγιονέζα! Ξαλάφρωσέ τη λιγάκι!

Θόδωρος Ολα? Οχι και όλα...

Ελβίρα Κακά τα ψέμματα μάγκα! Οσο και να το παίζουμε δήθεν αρωγοί, η γυναίκα φορτώνεται παραπάνω! Αλήθεια, έχεις σκεφτεί να μοιράσετε τις εξωτερικές
δουλειές τουλάχιστον?

Θόδωρος Δηλαδή..?.. Τα ψώνια..?.. Πάω κάπου κάπου και στο σούπερ-μάρκετ...

Ελβίρα Και έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη, ε? Εμ, δε φτάνει αυτό... Φαντάσου να είχες τα παιδιά μόνος σου, μαζί με ένα χαζούλικο παιδί μεγάλης ηλικίας, που θα είχε και γνώμη μάλιστα!

Θόδωρος Τι θες να πεις? Πως το μεγάλο και χαζούλικο παιδί είμαι εγώ?

Ελβίρα Εμ?

Θόδωρος Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα... εχω βρει τη βολή μου με τη γυναίκα μου που τα αναλαμβάνει όλα -σχεδόν. Κι αυτή, γιατί δε ζητάει τη βοήθειά μου? Με λόγια, όχι ήξεις-αφίξεις.. Να μου πει καθαρά: Θέλω τούτο, χρειάζομαι βοήθεια σε κείνο!

Ελβίρα Γιατί... Γιατί οι γυναίκες δεν έχουν εξουσιαστικές τάσεις, γι αυτό! Θέλουν μόνοι τους οι άντρες να δείχνουν τη διάθεσή τους να βοηθήσουν, όχι να επιβληθούν στους άντρες. Ασε που κοντεύουν νά 'ρθουν στις μέρες μας τα πάνω κάτω... επειδή έχουν βαρεθεί οι κακομοίρες να μας νταντεύουν...

Θόδωρος Βάζεις και τον εαυτό σου μέσα τώρα? Τελικά, τι είσαι? Τι νοιώθεις? Περισσότερο άντρας ή γυναίκα?

Ελβίρα Για μένα θα μιλάμε ή για σένα?

Θόδωρος Μα, νομίζω το λύσαμε το δικό μου. Θα προσπαθώ να μπαίνω στη θέση της γυναίκας μου για να την καταλαβαίνω. Εκείνη όμως θα με καταλαβαίνει?

Ελβίρα Ελα μου ντε! «Εγώ, γιατρέ μου, ξέρω πως δεν είμαι καλαμπόκι, οι κότες το ξέρουν»?

Θόδωρος Χαχαχαχα! Πού το θυμήθηκες βρε θηρίο! Φοβερό! Σοφά λοιπόν και τα ανέκδοτα!

Ελβίρα Ναι, και τα ανέκδοτα, και οι παροιμίες, μπροστά στα μάτια μας βρίσκονται... αλλά, μέχρι να μπουν στο μυαλό μας και να τα καταλάβουμε...

Θόδωρος Πόσο έχεις δίκιο! Η νέα γενιά πάντως κάπου έχει αλλάξει, κάτι νοιώθει παραπάνω.. βλέπω το γιο μου...

Ελβίρα Ναι..?.. εχεις γιο...

Θόδωρος Και μια κόρη, αλλά είναι μικρή, δεν πιάνεται.. (γελάκι)

Ελβίρα Πώς δεν πιάνεται? Απο τη νηπιακή ηλικία το παιδί διδάσκεται.. μαθαίνει αντλώντας πληροφορίες απο το περιβάλλον...

Θόδωρος Α.. η μάνα τους ασχολείται με όλ’ αυτά...

Ελβίρα Βλέπεις? Πάει η γυναίκα σου τώρα και ήρθε «η μάνα τους»!

Θόδωρος Ε, όλα κι όλα! Να κάτσω να παίζω τις κούκλες στα γεράματα!

Ελβίρα Οπα! Και γέρος τώρα! Λίγο πριν δεν ήσουν και τόοοσο γέρος! (γελάκι)

Θόδωρος Πονηρή! Ολα τα πιάνεις στον αέρα!

Ελβίρα Αλλαξα και φύλο? Πριν μου μίλαγες σε γένος αρσενικό... Τώρα, μαζί με την πονηριά, κόλλησε το θηλυκό. Μυστήριος είσαι. Δεν τρώγεσαι με τίποτα! (γελάκι)

Θόδωρος Μπερδεμένος είμαι. Οταν ήμουν μικρός, μάθαινα -απο το περιβάλλον μου, όπως είπες κι εσύ προηγουμένως- το ρόλο του άντρα. Να είμαι υπεράνω. Να κερδίζω χρήμα, να φροντίζω την οικογένεια και να ξεσκάω και με άλλες γυναίκες, αμα τύχαινε κάτι! Η μάνα μου δε δούλεψε ποτέ της, είχε τη φροντίδα του σπιτιού... Η γυναίκα μου δουλεύει βέβαια.. μη σου πω ότι κερδίζει και περισσότερα απο μένα.

Ελβίρα Ασε.. μακρυά συζήτηση ανοίξαμε... ξέρεις τι ώρα είναι? Πέντε!

Θόδωρος Πήγε κιόλας πέντε! Ωχ! Θ' αργήσω στο γραφείο...

Ελβίρα Κυριακή ξημερώνει! Ξέχασες? Πότε έρχονται οι δικοί σου είπες?

Θόδωρος Δεν είπα, τώρα λέω: Την Τρίτη!

Ελβίρα Ε, έχεις καιρό να σουλουπώσεις το σπίτι κάπως, μη το βρουν αχούρι.

Θόδωρος Ναι.. αφού ρίξω έναν υπνάκο...

Ελβίρα Φυσικά. Στο... επιτρέπω!

Θόδωρος Ωραία τα είπαμε καλή μου... Σ' ευχαριστώ...

Ελβίρα Χμμμ... έγινα «καλή» ε? Εδώ το καλό φροντιστήριο! Γεια σου Ελβίρα!

Θόδωρος Πάλι με μπερδεύεις τώρα κι εσύ. Μια κουβεντούλα κάναμε. Οχι μάθημα.

Ελβίρα Τι να σου πω Θόδωρε? Ολα, μονά-ζυγά δικά σου τα θέλεις.

Θόδωρος Ναι, ο αλήτης!

Ελβίρα Η πρώτη σωστή κουβέντα που άκουσα απο το στόμα σου!

Θόδωρος Ε, χεχεχεχε! Αμα ξανασυναντηθούμε, θ’ ακούσεις κι άλλες! Πάω για πνευματική προπόνηση!

Ελβίρα Πρόσεχε την άρθρωση! Δε μαλακώνουν οι λέξεις αν η άρθρωση είναι σκληρή...

Θόδωρος Εχεις δίκιο πανάθεμά σε! Θα σε φιλήσω τώρα κι ας πούν ότι θέλουν! (φιλί σκαστό) Πότε θα σε ξαναδώ?

Ελβίρα Την άλλη Κυριακή εδώ θα βρίσκομαι... Ποιος και τι και γιατί θα πει? Μη σκας και τόσο. Ο κόσμος, σφαίρα είναι και γυρίζει.

Θόδωρος Ναι. Καλημέρα σου! Σφαίρα γίνομαι κι εγώ και την κάνω! Μπάϊ...!!!

Ελβίρα Μπάϊ...

Μπάρμαν Κυρία Ελβίρα, τα ποτά?

Ελβίρα Α, τον άχρηστο! Ξέχασε να πληρώσει! Πάρτα απο μένα τώρα και...την άλλη Κυριακή, άμα έρθει, θα τα χρεώσεις διπλά!


Μουσική τζαζ δυνατά

Αυλαία