ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ή ΣΠΑΣΙΜΟ ΝΕΥΡΩΝ

ΠΡΟΣΩΠΑ

1. Μια γυναίκα ευπρεπής, σοβαρή, ανέμελα ντυμένη, γύρω στα πενήντα
(ΓΥΝ) πολύ ήρεμη φωνή

2. Η υπάλληλος, γύρω στα τριάντα, επιμελώς ατημέλητη
(ΥΠΑΛ) φωνή λεπτή εκνευριστική


Η σκηνή ξεκινάει. Ακούγονται θόρυβοι του δρόμου, αυτοκίνητα, ένα ακκορντεόν μακρυά, κάποιες θαμπές ομιλίες, βουητό.

Ενα καμπανάκι πόρτας που ανοίγει ηχεί και τρίξιμο πόρτας που κλείνει.
Ακρα ησυχία. Βιβλιοπωλείο γαρ.



ΔΙΑΛΟΓΟΣ


ΓΥΝ: (δειλά) Καλησπέρα σας.. μπορώ να χαζέψω λιγάκι..;..

ΥΠΑΛ: (σχεδόν αδιάφορα, πίσω απ’ το ταμείο) Και βέβαια..

ΓΥΝ: (παίρνει ένα βιβλίο στα χέρια) Μμμ.. αυτό πόσο το έχετε;

ΥΠΑΛ: Για να δω.. μια στιγμή.. (κάτι ξεφυλλίζει) 21,50 Ευρώ και με την έκπτωση.. (υπολογίζει στο κομπιουτεράκι) ..19, 45 ευρώ. Θα το πάρετε;

ΓΥΝ: Ναι.. λέω να το πάρω.. φαίνεται ενδιαφέρον.. Να πάρω αυτό ή..

ΥΠΑΛ: Να πάρετε το συσκευασμένο.. αυτό το έχουμε για δείγμα..

ΓΥΝ: Ναι.. ευχαριστώ.. ξέρετε ψάχνω για ένα βιβλίο που το χάρισα.. και το ξαναθέλω.. «Συλλογή γνωμικών».. κάπως έτσι.. έκδοση ενός Πανεπιστημίου.. το έχετε;

ΥΠΑΛ: Ναι, αυτό δε λέτε; «Συλλογή αινιγμάτων» του Πανεπιστημίου Θράκης.

ΓΥΝ: Αυτό ακριβώς! Ευτυχώς.. γιατί βλέπετε.. ό,τι μ’ αρέσει το χαρίζω.. Πόσο κάνει;

ΥΠΑΛ: Να σας πω.. αμέσως.. 20 ευρώ ακριβώς με την έκπτωση. Θα το πάρετε;

ΓΥΝ: Ναι, βέβαια. (ανοίγει το πορτοφόλι της πλησιάζοντας το ταμείο)

ΥΠΑΛ: (αρχίζει να πληκτρολογεί) Εχετε ξαναψωνίσει απο μας; Το όνομά σας για να βρω τον κωδικό σας..;..

ΓΥΝ: Πλαντίδου.. έχω ψωνίσει βέβαια.. δε με θυμάστε.. κάθε μήνα έρχομαι σχεδόν..

ΥΠΑΛ: Δεν έχουν αλλάξει τα στοιχεία σας.. έτσι; Οδός..; τηλέφωνο..;.. ΑΦΜ..;..

ΓΥΝ: Οχι.. δεν άλλαξαν.. ακριβώς τα ίδια.. ορίστε 40 ευρώ.. (δίνει 40 ευρώ)

ΥΠΑΛ: (ακούγεται η ταμειακή μηχανή και το συρταράκι που ανοίγει) Τα ρέστα σας.. να βάλω τα βιβλία στη σακκούλα.. Ορίστε! Ετοιμα!

ΓΥΝ: Το περιοδικάκι σας δε θα μου το δώσετε; Κάθε φορά που ψωνίζω μου δίνετε ένα..

ΥΠΑΛ: (αυστηρά) Το περιοδικό μας το δίνουμε δωρεάν με την αγορά δύο βιβλίων.

ΓΥΝ: (απορεί απολύτως ήρεμα) Ε, δυο βιβλία δεν αγόρασα..;..

ΥΠΑΛ: Δύο βιβλία των εκδόσεών μας εννοώ.. αυτή την εντολή έχω.. το άλλο βιβλίο είναι έκδοση του Πανεπιστημίου.

ΓΥΝ: Αλλες φορές αγοράζω πέντε-έξι βιβλία δικά σας.. ψάξτε την καρτέλλα μου..

ΥΠΑΛ: Αυτό δεν έχει σημασία.. για κάθε φορά ξεχωριστά μιλάμε.

ΓΥΝ: Δηλαδή.. αν έρθω αύριο-μεθαύριο και ψωνίσω άλλο ένα βιβλίο.. δε θα δικαιούμαι..

ΥΠΑΛ: (χασκογελώντας) Οχι βέβαια! Η εντολή είναι ξεκάθαρη!

ΓΥΝ: Δε μεταφέρεται το δικαίωμά μου δηλαδή.. κρίμα.. το έδινα στην κόρη μου ξέρετε..

ΥΠΑΛ: Λυπάμαι.. δε γίνεται..

ΓΥΝ: (με επιτηδευμένη ηρεμία-απορία) Να το κόψουμε στη μέση..

ΥΠΑΛ: (κοιτάζει εντελώς χαζά) Τι λέτε τώρα..;;;..

ΓΥΝ: Απλώς.. έλεγα.. μήπως.. Μια και δεν ξέρω αν θα ψωνίσω σύντομα άλλα δυο βιβλία δικά σας..

ΥΠΑΛ: (χαζοχαρούμενα και με κάποιο θράσος) Αυτό δε γίνεται κυρία μου!

ΓΥΝ: Ε, τότε.. δεν υπάρχει άλλη λύση.. (αποφασιστικά) Ακυρώστε την πράξη!

ΥΠΑΛ: (χάσκει) Δηλαδή..;.. Τι θέλετε να πείτε;;;

ΓΥΝ: Να.. αφού θέλω και το περιοδικάκι σας.. θα έρθω άλλη φορά που θα χρειάζομαι δύο βιβλία των εκδόσεών σας.. Αφήνω αυτά τα βιβλία και μου δίνετε τα χρήματα μου πίσω.. απλό δεν είναι..;..

ΥΠΑΛ: Μα τι λέτε τώρα; Δε φτάνει που δίνουμε το περιοδικό μας δωρεάν.. πρέπει να τιμωρηθούμε γι αυτό;

ΓΥΝ: Και πρέπει να τιμωρείται ο πελάτης επειδή αγοράζει δύο βιβλία.. αλλά δε γνωρίζει εκ των προτέρων τους όρους διάθεσης του περιοδικού σας..;..

ΥΠΑΛ: Τι να σας πω τώρα.. αυτή την εντολή έχω.

ΓΥΝ: Το πουλάτε μήπως..;..

ΥΠΑΛ: (κοφτά) Οχι. Δεν το πουλάμε.

ΓΥΝ: Αυτό που μου κάνει εντύπωση..

ΥΠΑΛ: (κάπως αφηρημένα) Πως είπατε..;..

ΓΥΝ: Στο σούπερ μάρκετ καταλαβαίνω μια παρόμοια συμπεριφορά.. αλλά σε ένα βιβλιοπωλείο που το θεωρώ οικείο χώρο..

ΥΠΑΛ: Τι συμπεριφορά εννοείτε..;..

ΓΥΝ: Να.. το περιοδικάκι σας το χρησιμοποιείτε σαν κουπόνι..

ΥΠΑΛ: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε.. τι σχέση έχουμε με σούπερ μάρκετ..

ΓΥΝ: Δεν πειράζει.. τι να πω..

ΥΠΑΛ: Αυτή την εντολή έχω κυρία μου.

ΓΥΝ: Δεν είναι και φτηνά τα βιβλία που αγόρασα.. 40 ευρώ.. Μπορεί τα δύο δικά σας να ήταν φτηνότερα.

ΥΠΑΛ: (ανοίγει την ταμειακή μηχανή) Τώρα με μπερδεύετε.. δύσκολο αυτό.. ακύρωση..

ΓΥΝ: Ε, δεν πειράζει.. αύριο-μεθαύριο εδώ θα είμαι πάλι.. κάτι θα βρω..

ΥΠΑΛ: (δίνοντας τα χρήματα) Πάρτε τα χρήματά σας. Αυτό όμως που κάνατε..

ΓΥΝ: Ναι..;..

ΥΠΑΛ: Δεν ήταν σωστό.. άλλωστε σας είπα.. αυτή την εντολή έχω.. τι να πω στο αφεντικό μου..;..

ΓΥΝ: Ε, εντάξει τώρα, μη στενοχωριέστε.. Να του πείτε ακριβώς ό,τι συνέβη!

ΥΠΑΛ: Αν έχετε παράπονο τηλεφωνείστε για το παράπονό σας..

ΓΥΝ: Οχι.. δεν έχω κανένα παράπονο.. Δεν πρόκειται να τηλεφωνήσω.. Χαίρετε.

ΥΠΑΛ: ......

ΓΥΝ: Επειτα, είναι και βαρειά.. και να ήθελα τώρα δε θα μπορούσα να κουβαλήσω τρία βιβλία..

ΥΠΑΛ: (ελαφρά νευριασμένη) ..χαίρετε.. τι να σας πω..

ΓΥΝ: (ελαφρώς θριαμβευτικά) Χαίρετε και πάλι!



Ενα καμπανάκι πόρτας που ανοίγει ηχεί και τρίξιμο πόρτας που κλείνει, αλλά όχι πολύ καθαρά, επειδή...

...στη σκηνή που τελειώνει μπαίνουν βίαια οι θόρυβοι του δρόμου, αυτοκίνητα, ένα ακκορντεόν μακρυά, κάποιες θαμπές ομιλίες, βουητό.

**ΑΥΛΑΙΑ**