Ο εραστής μου έρχεται κάθε Πέμπτη απόγευμα.
...................................Λούζομαι.
Καθαρίζω καλά το κορμί μου
νύχια και δόντια στην εντέλεια
και τα μαλλιά να λάμπουν.
Εκείνος έρχεται βρώμικος
από τη δουλειά κατευθείαν.
...................................Φιλιόμαστε.
Ανασαίνω τσίπουρο.
Τα μαλλιά του έχουν χώμα
το δέρμα απαλό και στεγνό:
ιδρώνει μόνο στις μασχάλες.
Τον γδύνω και τον πλένω σα μωρό.
Με ρωτά «τι θα φάμε μετά;»
και κολλάει πάνω μου.
Για κάμποσην ώρα δεν καταλαβαίνω
...................................τι μου γίνεται
Δεν πατώ, ούτε βρίσκομαι πουθενά.
Οταν συνέρχομαι, μου φέρνει νερό
και ακουμπά το κεφάλι στο μηρό μου.
Δεν κάνει σαχλές ερωτήσεις,
«σου άρεσε;» και τα τοιαύτα,
κουβεντιάζουμε τα καθημερινά
...................................σα συντροφάκια.
Υστερα τρώμε, ξανακουβεντιάζουμε,
ξαναχανόμαστε, ώσπου ξημερώνει.
Ο εραστής μου φεύγει κάθε Παρασκευή πρωΐ.
_________________________
ΣΗΜ. από τη συλλογή "σημαδεύω έρωτες για να μείνουν ζωντανοί" που περιλαμβάνει ιστορίες αστείες και δραματικές, φανταστικές και πραγματικές, δικές και ξένες.
31 Αυγ 2006
Μετά, τρώμε
Posted by
Rodia
at
8/31/2006 04:02:00 π.μ.
Labels:
ποιηματα,
σημαδεύω έρωτες για να μείνουν ζωντανοί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Τι να πρωτοδιαβασω από εσένα;
Αχχχ... Αυτοί οι εραστές της Πέμπτης...
Ναι, αυτή η Πέμπτη δεν έχει καθόλου γούστο. Πού πάει και τους βρίσκει...
Το ερώτημα είναι ποιος είναι πιο τυχερός. Ο εραστής; Η ποήτρια; Ή μην εμείς; Ο συγκεκριμένος έρωτας, πάντως, σημαδεύτηκε μια χαρά!
Καλημέρα, Καλό Μήνα.
Δημοσίευση σχολίου