Ο εραστής της παγωμένης λίμνης

Κάθε βδομάδα,
ο εραστής μου περνούσε μια παγωμένη λίμνη
για να με συναντά στην καλύβα μου.
Του είχα έτοιμα ζεστά ροφήματα
σε σκοτεινόχρωμα κεραμεικά δοχεία.
Το αναμμένο τζάκι έπιανε τον ένα τοίχο.
Του έβαζα να πιεί,
αφού τα ρούχα του στέγνωναν κι αυτός γυμνός
στο πάτωμα της καλύβας,
μισογερμένος στα μιντέρια τα δερματοντυμένα
με προβιές και λυκοτόμαρα.
Επινε και του χόρευα
-ανεμισμένα πέπλα, φευγαλέα-
ώσπου έπεφτα χωρίς άλλη δύναμη στο πλάι του.
Ο εραστής μου τότε σηκωνόταν,
σκάλιζε το τζάκι,
πρόσθετε κούτσουρα μη λείψει η φωτιά,
με σέρβιρε μετά τίλιο με αλτέα να χαλαρώσω,
και ταξίδευε το κορμί μου.
Μόλις ξημέρωνε,
έριχνε ένα ξύλο ακόμα στη χόβολη ν' αρπάξει,
φορούσε τα ρούχα του κι έφευγε
να περάσει τη λίμνη να πάει στα μέρη του.
Με τον καιρό, στη λίμνη έλιωνε ο πάγος,
τόσο ήταν καφτός ο εραστής μου.
Οταν η λίμνη ξεπάγωσε εντελώς,
και του ήταν πολύ εύκολο να με βρίσκει,
ο εραστής μου δεν ξαναήρθε.
Νοίκιασα ζώα να κουβαλούν πάγο,
να φέρνουν στη λίμνη, να τη γεμίζουν.
Εκανα προσευχή στον καιρό,
να ρίξει χιόνια πολλά, να παγώσει ο τόπος.
Τόσο πολύ τον ήθελα!
Ο καιρός με άκουσε, όλα πάγωσαν,
η λίμνη ποτέ δεν ήταν τόσο παγωμένη.
Ετοίμασα σερμπέτια, άναψα το τζάκι,
έστρωσα τα μιντέρια, προβάρησα νέους χορούς,
αλλά ο εραστής μου δεν ξαναφάνηκε.
Αποφάσισα να φύγω απο το κρύο.
Πήγα στην έρημο που βράζει την πέτρα,
έστησα μια σκηνή και περίμενα.
Μια μέρα, εκείνος ήρθε,
κουβαλώντας τη δροσιά του.


--------------------------
(30-07-2005)
Συλλογή "σημαδεύω έρωτες για να μείνουν ζωντανοί"