βροχερός διάλογος

- Βρέχει...
- Μπα, μια ψιχάλα είναι..
- Κατακλυσμός σου λέω! Κοίτα έξω απ' το τζάμι.
- Τι λες παιδί μου; Πού τον είδες τον κατακλυσμό;
- Μα... μα δεν ακούς τις βροντές;
- Τίποτα δεν ακούω.
- Δε βλέπεις που αστράφτει;
- Οχι.
- Καλά, δε βλέπεις δεν ακούς... βρέχεσαι όμως, δε βρέχεσαι;
- Οχι, δε βρέχομαι. Στεγνός είμαι.
- Μα δες τα παπούτσια σου που έχουν γίνει βάρκες.
- Πάντα βάρκες ήταν τα παπούτσια μου. Ψωνίζω μεγάλο νούμερο για να νοιώθω άνετα.
- Το παντελόνι σου; Κοίτα τα μπατζάκια. Μούσκεμα!
- Σιγά που είναι μούσκεμα. Λίγο νεράκι εκειδανά...
- Και η πλάτη σου; Δεν το νοιώθεις που έχεις γίνει παπί; Πότισε το μπουφάν!
- Μια γλυκειά δροσιά νοιώθω.. τώρα που το λες...
- Καλά, εσύ δεν παίζεσαι! Κοίτα εμένα τότε...
- Ε, σε κοιτάζω. Και;
- Και δε βλέπεις ότι είμαι μούσκεμα;
- Ναι, τώρα που το λες... είσαι σα βρεγμένη γάτα.. χαχαχα...
- Αυτό έχεις να πεις μονάχα;
- Τι άλλο να πω; Α! Και το μαλλί σου στάζει.
- Το μαλλί μου.. και πήγα κομμωτήριο χτες.. Α στο καλό! Τζάμπα λεφτά.
- Δε βλέπεσαι με τέτοιο μαλλί.
- Χάλια, ε; Πολύ χάλια;
- Χειρότερα δε γίνεται.
- Καλά τώρα.. το μαλλί μου θα κοιτάζεις;
- Εσύ δεν είπες να σε κοιτάξω; Τα γυρίζεις τώρα;
- Είπα να με κοιτάξεις για να δεις πως βρέχει. Το κατάλαβες τώρα;
- Οχι. Τι να καταλάβω δηλαδή;
- Οτι βρέχει! Αμάν πια!
- Για μένα, ψιχαλίζει, σου τό 'πα και πριν.
- Αντε πάλι... μα αφού με βλέπεις βρεγμένη...
- Ε, και; Επειδή είσαι βρεγμένη θα πει πως βρέχει κιόλας; Μυστήρια είσαι...
- Εγώ είμαι μυστήρια;
- Αμ, ποιος; Εγώ;
- Τι να σου πω τώρα...
- Να μη πεις τίποτα. Ελα αγκαλίτσα μου...
- .....;
- Να χαζέψουμε τη βροχούλα...
- .....!
- Ελα βρε κουτούτσικο, έλα...


ΤΕΛΟΣ

_____________________________
Ερώτημα: Τελικά, μέσα βρέχει ή έξω;