στη στέππα της Μογγολίας

κάπου πολύ μακριά, στην αχανή στέππα της Μογγολίας, λίγο πριν φτάσουμε στην έρημο Γκόμπι με τους θαμμένους δεινόσαυρους που περιμένουν να βγουν στο φως, εκεί λοιπόν ζει μια γριούλα που γνωρίζει όλα τα γιατρικά, ακόμα και το φάρμακο για δάγκωμα αρκούδας.

Μόλις το μαθαίνει ένας δημοσιογράφος, ρίχνει μερικά ρουχαλάκια σε μια βαλίτσα (σωβρακοφανέλες κυρίως) και γραμμή για Μογγολία. Φτάνει στη γιαγιάκα και τη ρωτάει, αφού βέβαια στηθεί κατάλληλα μπροστά στο φακό, λέγοντας με έμφαση "κάμερα σε μένα" γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο καμεραμαν είναι απαραίτητο αξεσουάρ, μόνο που είναι άνθρωπος κι αυτός, δυστυχώς, και μπορεί να κάνει του κεφαλιού του και να δείξει και λιγουλάκι περιβάλλον.

-Γιαγιάκα, θα μου πεις το φάρμακο για το δάγκωμα αρκούδας;
-Οχι παιδάκι μου, αυτό το μυστικό θα το πάρω στον τάφο μου.
-Μα γιατί γιαγιάκα; έκανα τόσο δρόμο να σε βρω, τόσα χρόνια να σε ανακαλύψω...
-Γι αυτό ακριβώς. Επειδή δεν με ανακαλυψες νωρίτερα!

(αυτό μη πεις ότι το ήξερες, γιατί ούτε'γω το ήξερα πριν το γράψω!)