Σκόνη σηκώνεται όταν κινείστε
μη κινηθείτε για να μη σκονιστείτε!
Στο ψυγείο σκόνη, στο κρεββάτι σκόνη,
στον καθρέφτη σκόνη...
Εγώ είναι η σκόνη!
Είμαι η σκόνη που σηκώνεται μεσάνυχτα,
χωρίς αέρα απ' τα κλειστά παραθυρόφυλλα
περνώ κι από τις άδειες χαραμάδες
κι απ' τους αρμούς των πατωμάτων αναδύομαι
Είμαι η σκόνη που απ' τις βρύσες αναβλύζω
και στάζω σκόνη σε παχείς και λείους βώλους
που απ' τα ταβάνια καταρρέω σα βροχή
που τα ντουλάπια με ρουφάνε με απληστία
Είμαι η σκόνη όπου τα σκεύη κλυδωνίζονται
-μια πλέουν στο παχύ μου στρώμα, μια βυθίζονται-
όλες τις ίνες η αφράτη μου ουσία διαποτίζει
όλα τα χρώματα απαλύνει και το μαύρο το ασπρίζει!
Ειμαι η σκόνη που καλύπτω όλα τα έπιπλα
και τα φωτιστικά, τις συσκευές, όλα μα όλα,
και τα φυτά και τις κουρτίνες, τα σκεπάσματα,
σκόνη απαλή, παχιά, βελούδινη και κάτασπρη
Είμαι η σκόνη που δε φέρνει ο αέρας,
που δε διακρίνεται ποτέ στο φως της μέρας
Είμαι η σκόνη του μυαλού και της αγρύπνιας
Λευκή, απαλή, λεπτή, λεία, παιπάλη...
_________________
ΣΗΜ. δεν θυμάμαι πότε ακριβώς γράφτηκε, (γύρω στο 2006 πιθανότατα) πάντως ανέβηκε τραγουδιστά στις 17/11/2014 εδώ: https://www.podomatic.com/podcasts/rodia/episodes/2014-11-17T06_28_47-08_00
μη κινηθείτε για να μη σκονιστείτε!
Στο ψυγείο σκόνη, στο κρεββάτι σκόνη,
στον καθρέφτη σκόνη...
Εγώ είναι η σκόνη!
Είμαι η σκόνη που σηκώνεται μεσάνυχτα,
χωρίς αέρα απ' τα κλειστά παραθυρόφυλλα
περνώ κι από τις άδειες χαραμάδες
κι απ' τους αρμούς των πατωμάτων αναδύομαι
Είμαι η σκόνη που απ' τις βρύσες αναβλύζω
και στάζω σκόνη σε παχείς και λείους βώλους
που απ' τα ταβάνια καταρρέω σα βροχή
που τα ντουλάπια με ρουφάνε με απληστία
Είμαι η σκόνη όπου τα σκεύη κλυδωνίζονται
-μια πλέουν στο παχύ μου στρώμα, μια βυθίζονται-
όλες τις ίνες η αφράτη μου ουσία διαποτίζει
όλα τα χρώματα απαλύνει και το μαύρο το ασπρίζει!
Ειμαι η σκόνη που καλύπτω όλα τα έπιπλα
και τα φωτιστικά, τις συσκευές, όλα μα όλα,
και τα φυτά και τις κουρτίνες, τα σκεπάσματα,
σκόνη απαλή, παχιά, βελούδινη και κάτασπρη
Είμαι η σκόνη που δε φέρνει ο αέρας,
που δε διακρίνεται ποτέ στο φως της μέρας
Είμαι η σκόνη του μυαλού και της αγρύπνιας
Λευκή, απαλή, λεπτή, λεία, παιπάλη...
_________________
ΣΗΜ. δεν θυμάμαι πότε ακριβώς γράφτηκε, (γύρω στο 2006 πιθανότατα) πάντως ανέβηκε τραγουδιστά στις 17/11/2014 εδώ: https://www.podomatic.com/podcasts/rodia/episodes/2014-11-17T06_28_47-08_00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου