3 Ιουν 2009

μια εικόνα, μια ιστορία

4 σχόλια:

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Κάνεις επισκευές σπίτι σου;

Rodia είπε...

Οχι. Επιβλέπω καποιες εργασιες κάπου.

Albus Genius είπε...

Μ'αρέσουν τα αραδιασμένα εργαλεία. Αν και δεν σπούδασα κάτι τέτοιο στο χωριό οι πιο πολλοί είναι υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, πλακάδες σιδεράδες,μπογιατζήδες,οπότε τα πρώτα παιδικά μεροκάματα ήταν σ΄αυτούς.΄Ετσι μάθαινες.Τότε γκρινιάζαμε,όλο δουλειά. Τώρα φτιάνουμε τα σπίτια μας μόνοι μας οι περισσότεροι και άμα χρειαστεί βοήθεια είναι μικρή.Εμένα μου άρεσε η φωτογραφία με στεναχώρησε που δεν είναι τίγκα γεμάτα,θα μου πείς και τα εργαλεία χρησιμοποιούνται ή πεθαίνουν.

Rodia είπε...

Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπεις εργαλεία παρατημένα να σκουριάζουν και να στρεβλώνουν με τον καιρό... Κάπου έχω μια μεγάλη βαλίτσα γεμάτη διάφορα που ούτε θυμάμαι σήμερα τη χρήση τους. Εχω και χιλιάδες βίδες, καρφιά, παξιμάδια, στρόφαλους, ό,τι βάλει ο νους.. οξυγονοκολλητήρια, κάτι μυστήρια κόλπα για ξυλογλυπτική.. σφυριά, τανάλιες, πένσες, μυτοτσόμπιδα, κατσαβίδια.. ουουουου ένα θησαυρό από αυτά!
Σκεφτόμουν να σιάξω κάνα κέντημα με όλα αυτά (ή όσα χρειαστώ τεσπα) πάνω σε μεταλλική σίτα, αλλά λέω να την ανοίξω τη βαλίτσα αύριο μεθαύριο και να φωτογραφήσω πρώτα το περιεχόμενο και μετά να βάλω μπρος...

εχμ.. μπορεί και να γραφτεί από μόνη της μια ιστορία εδώ πέρα :)