Κατακέφαλα με βάρεσε η δόξα,
Υπουργός όταν εχρίστηκα μιά μέρα,
κι αποδείχτηκε πως, λόγια του αέρα
όσα έλεγα δεν ήταν, ούτε λόξα!
Εχρίστηκα κι ορκίστηκα λοιπόν, κανονικά,
Συμπέρασμα μη βγάζεις βιαστικά!
*****
Μικρός, άκουγα τι μούλεγε η μαμά μου
κι ήμουν πρώτος μαθητής μέσα στην τάξη.
Ολοι μ' είχανε μή βρέξει και μή στάξει.
Πήρα πρώτος, μ' άριστα το δίπλωμά μου.
Ευγενικός και τρυφερός και πρόσχαρος πολύ,
και ρούφαγα την κάθε συμβουλή!
*****
Για παράδειγμα, σαν πήγαινα επισκέψεις
στη θεία ή στους φίλους του μπαμπά,
αυθόρμητα και δίχως πολλές σκέψεις,
έλεγα, όταν κερνούσανε χαλβά:
- Για να μή σας προσβάλλω, θα το φάω τελικά,
αν και δε μου αρέσουν τα γλυκά!
*****
Παντρεύτηκα μια παιδική μου φίλη
και ζώ ευχαρίστως, μέσα στη ρουτίνα.
Ποτέ δεν βλέπω πίσω απ' την κουρτίνα,
πειθήνια ακούω τα δικά της χείλη:
- Περπάτα με τις κάλτσες και μη βγάζεις τσιμουδιά!
Σού είπα πως κοιμούνται τα παιδιά!
*****
Αυτός είμαι λοιπόν και τίποτ' άλλο!
Ολα μού ήρθαν προγραμματισμένα.
Σαν Υπουργός, τα έχω λίγο σαστισμένα,
μ' ακούω πάντα κάποιον πιό μεγάλο.
- Τάιζε τα γατάκια, βγάζε βόλτα τα σκυλιά,
Θα κάνεις την καλύτερη δουλειά!
*****
Σα γάντι το υπουργείο μού ταιριάζει,
το λέω, όταν με βλέπω στον καθρέφτη.
Κι άν θέλει κάποιος να με βγάλει ψεύτη,
για τίποτα εμένα δε με νοιάζει!
Ταίζω τα γατάκια, βγάζω βόλτα τα σκυλιά,
κι αυτή είν' η καλύτερη δουλειά!!
(Οι άλλοι διαφωνούνε ριζικά, όμως εγώ
ακούω πάντα τον πρωθυπουργό!)
__________________
Γράφτηκε στις 19-12-1993/02:30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου