Με λένε Ναΐρα και είμαι γάτα. Μια γάτα από την Αλάσκα. Μια γάτα με γαλάζια μάτια και γούνα πολύ φουντωτή και κάτασπρη. Τόσο φουντωτή που όταν κουλουριάζομαι μοιάζω με τεράστιο πον-πον και τόσο κάτασπρη που δεν ξεχωρίζω από τον πάγο.
Ισως αυτή να είναι η αιτία που έφυγα από την Αλάσκα: ήθελα να ξεχωρίζω κάπου κάπου κι έτσι κατηφόρισα προς ένα θερμότερο κλίμα. Βρέθηκα λοιπόν να ζω σε μια χώρα μεσογειακή όπως η Ελλάδα, αν και πρώτα πρώτα πέρασα από άλλες χώρες. Σε καμμιά χώρα όμως από όσες συνάντησα δεν αγαπάνε τις γάτες όσο στην Ελλάδα!
(συνεχίζεται)
Ισως αυτή να είναι η αιτία που έφυγα από την Αλάσκα: ήθελα να ξεχωρίζω κάπου κάπου κι έτσι κατηφόρισα προς ένα θερμότερο κλίμα. Βρέθηκα λοιπόν να ζω σε μια χώρα μεσογειακή όπως η Ελλάδα, αν και πρώτα πρώτα πέρασα από άλλες χώρες. Σε καμμιά χώρα όμως από όσες συνάντησα δεν αγαπάνε τις γάτες όσο στην Ελλάδα!
(συνεχίζεται)