Ερπετά

Το ποίημα «ερπετά» διαβάζεται συνέχεια, με μιάν ανάσα...

Ερπετά

ερπετά
ερπετά...
ερπετά
πτερωτά
έπεα πτερόεντα
ομορρύθμως ανυψούμενα
γοργά
γοργά
γοργόσυρτα ερπετά
υπεριπτάμενα
ωχ, το κεφάλι μου!
ωχ, κεραμίδα
σαύρα ή ποντίκι;
ερπετό
ερπετό
πτερωτό
ιεραπτέρυξ
άπτερος
με όνυχας και δέρμα
ολισθηρό
άτριχο δέρμα
δέρμα
χωρίς σάρκα
κατάσαρκα φορεμένο
κατάλευκο
ως νυφικό θροΐζον
φουρφουρίζον
ροδοπέταλα
και το άτι
πεταλωμένο
με σέλλα
και μασέλλα
τριζάτη
ο γαμπρός
ο κυρ-δεινόσαυρος
περιμένει
δεινόσαυρος μπαίνει
τυραννόσαυρος βγαίνει
και τα ερπετά παντού
ερπετά
ερπετά
ερπετά
δώρα κουβαλούν
και μπουμπουνιέρες
μπουμπουνίζει έξω
λες να βρέξει;
όχι, έχω κι άλλο γάμο
να πάω
στην Κυψέλη
και'γώ στο Κουκάκι
Τάκηηηη
χαιρέτησε τη νύφη!
Νύφη να σου πετύχει
στην τύχη
τη διάλεξε
ο κουμπούρας
ήτανε στην τάξη
ερπετό
ερπετό
πετιόταν
στο μάθημα
τίναζε το μαλλί
και το τσουλί
απ' το πίσω
θρανίο καμάρωνε
το δικό της ήταν κοντό
θύσσανος
ακαθόριστο
χρώμα
καροτόξανθο
καροτί
κιτρινόμαυρο
κάτι τέτοιο
τελοσπάντων
ουφ! Τα ξέρασα
μ' έτρωγ' η γλώσσα μου
τόσες μέρες
ερπετώδεις μέρες
και σκιώδεις
με χαλάσματα
και πόλεμο
και σαλαμάνδρες
στα πούπουλα
και στο ταβάνι
να κρεμάνε
τα συκώτια
μαζί με το δυόσμο
και το αίμα
να στάζει
σταγόνα
σταγόνα
και να ρέει
η ντροπή
μα ποιός την είδε
ποιός ξέρει
ντροπή
τι θα πεί
ερπετά
ερπετά
ήρθατε;
ΗΡΘΑΜΕ!
Το λογαριασμό
παρακαλώ!
666!
Ευρό-ξεβρό
δεν έχω
αλλά θα γίνει
κάτι
θα γίνει
θα βρω
θα βρεθεί
θα το βρούμε
στο πορτοφόλι
το δερμάτινο
δερμα σαύρας
νάτα τα ερπετά
πάλι
ερπετά
ανοιγόμενα
και συρόμενα
συρίζοντα
αλαλάζοντα
γοερώς
θρηνητικώς
αλλά ως χοίρος
σφαδάζων
ως οι σάλπιγγες
στην Ιεριχώ
κολυμπηθρόξυλο
όρθιο
δεν έμεινε
κι αλλού
κάπου εκεί κοντά
σ' ένα χωριό
μικρό χωριό
ένα μικρό
λουλούδι
σ' ένα μικρό χέρι
παιδικό χέρι
όχι ερπετού
όχι σαύρας
όχι χέρι με ρολόϊ
και πορτοφόλι
ούτε νύχια
βαμμένα νύχια
γαμψά
κόκκινα
με μαύρες καρδούλες
Βαλεντίνο
αγάπη μου
μιά φορά το χρόνο
ένα χέρι μικρό
θα σηκώσει το λουλούδι
την καρδιά
της μάνας του
και θα πληρώσει
το λογαριασμό
με το αίμα της...