homo απολιτίκ

τι θα πει απολιτίκ

να χορεύεις τσικ του τσικ

στα κλαμπάκια;

τι θα πει απολιτίκ

να κολλάς με UHU στικ

ζευγαράκια;

τι θα πει απολιτίκ

να μιλάς για νταηλίκ

στη βεράντα;

τι θα πει απολιτίκ

να περνάς για τεφαρίκ

στα σαράντα;

τι θα πει απολιτίκ

να χτυπάς όλο το τικ

κομπολόι;

όσο κι αν απολιτίκ

έχει τακ μετά το τικ

στο ρολόι.. 

_________________

ΣΗΜ. μεταφορά από εδώ http://rodiat5.blogspot.com/2006/12/homo.html

οι Περσείδες είναι γένους αρσενικού

Πέρασες και δεν σε είδα.
Διάττων ήσουν ή Περσείδα;

Δυο περιπαιχτικά στιχάκια, περιγράφουν στα γρήγορα μια εικόνα αστραπιαίας κίνησης. Θα μπορούσαν να ήταν μια παρήχηση του δέλτα, αν στη θέση της λέξης "πέρασες" βρισκόταν η λέξη "διάβηκες", αλλά το ρ. διαβαίνω είναι πιο προσγειωμενο και αργό από το ρ. περνάω. Η χρήση του (ανύπαρκτου) θηλυκού γένους της λέξης "Περσείδης" (δηλαδή, "Περσείδα") εκφράζει μάλλον ένα παράπονο, ανατρέποντας την κατεστημένη παραδοχή: γιατί να μην είναι θηλυκού γένους οι Περσείδες; Πάντως, νομίζω ότι αυτό που ήθελα να πετύχω το πέτυχα: να δώσω την εικόνα και να προβληματίσω!

αράχνες στο ταβάνι

αράχνες στο ταβάνι
ιστούς υφαίνουν ανέγγιχτους
οι μύγες ψοφήσαν

οι αράχνες πεθαίνουν της πείνας

Ηρθε ο καιρός!
ιστοί αραχνών
γεμίζουν τα πατώματα
αλίμονο στα μηρμύγκια

Σουρεάλ ΣΚΗΝΗ

Σε τραβάω ξαφνικά από το μαλλί, σε καθίζω πλάι μου, αρχινάω να λέω παραμύθια, σε ξενερώνουν τα παραμύθια, επιμένω να λέω και να λέω και να λέω και να λέω, επειδή ακριβώς ξέρω ότι τα σιχαίνεσαι, σηκώνεσαι ξαφνικά και μένεις φαλακρός!

η Ντέιντε Βένη και η ιστορία της

η Ντέιντε Βένη (Deinde veni in bell, εκλατισμένο) ή "Έλα Μετά Καμπάνες" όπως μεταφράζεται ακριβώς από τα γιαπωνέζικα το όνομά της, είχε την ατυχία να παντρευτεί έλληνα νεαρό χωριάτη που την υπεραγαπούσε και για τούτο την παντρέφτηκε, αλλά το χωριό δεν τα σήκωνε αυτά και χτυπήσαν γερά οι καμπάνες για την καημένη τη Ντέιντε Βένη, γιατί ο αδελφός του νεαρού που, σαν μεγαλύτερος, ήξερε να βάζει τάξη στα πράγματα που ξεφεύγαν από τους κανόνες που ήταν ριζωμένοι στο λασπωμένο του μυαλό, μια βραδιά που ο μικρός έλειπε στην πόλη και είχε αφήσει στη φύλαξη του μεγάλου την αγαπημένη του γυναίκα, ο μεγάλος μάζεψε έναν μεθυσμένον όχλο από συντοπίτες νέους-γέρους αδιακρίτως και μπουκάρανε στο σπίτι του μικρού και σύραν την καημένη τη Ντέιντε Βένη έξω και την κλώτσησαν έως θανάτου κι όταν γύρισε ο μικρός σε λίγες μέρες την εβρήκε θαμένη την καημένη τη Ντέιντε Βένη κι έμαθε πως απόθανε από μολυσματικήν αρρώστια και για τούτο την εθάψανε τόσο βιαστικά, κι ο παπάς μάρτυρας γιατί είχε προλάβει να βαφτιστεί ορθόδοξη η καημένη η Ντέιντε Βένη και βάλανε στο μνήμα ένα μεγάλο σταυρό από μαύρη πέτρα, αλλά ο μικρός λίγα πίστεψε από τη φουρνισμένη ιστορία κι επήρε των ομματιών και πήγε στην Ιαπωνία ρίχνοντας μαύρη πέτρα οπίσω του, αφήνοντας την καημένη τη Ντέιντε Βένη να κοιμάται στο μνήμα κάτω από το βαρύ και κατάμαυρο σταυρό, να τη θυμάται το χωριό εις τους αιώνες και να την κλαίει με μαύρο δάκρυ (ατάκα κιεπιτόπου, τώρα μόλις γράφτηκε για να θυμάμαι αυτή την παλιά ιστορία)
________
ΣΗΜ. μόλις γράφτηκε στο f/b 
φωτο απο εδω-->> https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/61awuVY%2BGwL._SX350_BO1,204,203,200_.jpghttps://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/61awuVY%2BGwL._SX350_BO1,204,203,200_.jpg

εντός συνόρων

...Βρέθηκε στα σύνορα.
Το σκοτάδι αναδείκνυε
το φως μιάς παράγκας
στου ορίζοντα το βάθος.
Αυτό το φως του έδινε δύναμη
να συνεχίσει την πορεία του
προς την ελευθερία.
Για μια στιγμή
το σώμα του ακινητοποιήθηκε.
Κρύφτηκε φοβισμένος.
Το δέρμα του ανατρίχιασε.
Σε λίγο θα ήταν ελεύθερος.
Με τίποτα δεν ανταλλάσσεται
η αίσθηση της ελευθερίας.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή
η σφαίρα βρήκε στόχο.
Το δέρμα του ηρέμησε.
Πέταξε ελεύθερος
αφήνοντας το σώμα του
εντός συνόρων.
_____________
ΣΗΜ. γραμμένο το 2002 σε κλαμπ του Pathfinder, μετά από κάλεσμα του paraxeno_daimonio για χρήση των λέξεων "σύνορα, σκοτάδι, παράγκα, δέρμα, ελευθερία, σώμα"

Ιστορία για ένα κοριτσάκι με μορφή γριούλας ή μιας γριούλας με καρδούλα κοριτσιού

Μια φορά, ήταν ένα κοριτσάκι που δεν έμοιαζε με τα άλλα κοριτσάκια, ήταν ένα κοριτσάκι στα μυαλά ή, μάλλον, ήταν μια γερόντισσα τόσο αγαθή κι αγνή κι απλοϊκιά που απο μέσα έμοιαζε με κοριτσάκι, οπότε, μια φορά ήταν μια γερόντισσα που δεν έμοιαζε με τις άλλες γερόντισσες που ήταν στριμένες κι άγριες και νευρικές και τσίριζαν κι άρπαζαν και δαγκώναν κιόλας με τα λειψά τους δόντια, τα βρωμόδοντα.

Το κοριτσάκι αυτό λοιπόν, που απέξω είχε γεράσει κι είχε ζαρώσει αλλά απο μέσα η καρδούλα του ήταν ολόγλυκεια σαν καραμελωμένο μήλο, βρεθήκαν κάτι επιτήδειοι να το γελάσουν και να το κλέψουν, γιατί είχε μεγάλη κληρονομιά από σπάνια και πανέμορφα πράγματα, χώρια το εκπληκτικό χωράφι όπου βρισκόταν χτισμένο το παλάτι του, ένα παλάτι που είχε μπει καρφί στο μάτι όλων των σκατογριών του πλανήτη.

(συνεχίζεται)