Η άσπρη σελίδα

Μια άσπρη κάτασπρη σελίδα, εντελώς άγραφη, κολλημένη στον άσπρο τοίχο απέναντι, μαγνήτιζε από ώρα το βλέμμα του. Σκεφτόταν τη ζωή του. Ετσι είχε κυλήσει κι αυτή. Αχρωμη, άγραφτη σαν τη σελίδα που έβλεπε εδώ και ώρα να τον προκαλεί. Ούτε καν ένα μικρό σημάδι από σβήσιμο…

Κάποια στιγμή άπλωσε το δεξί του πόδι για ένα πρώτο βήμα απομάκρυνσης απ' τη θέση, όπου ήταν θαρρείς σαν καρφωμένος. Με κόπο ακολούθησε και τ' αριστερό. Δεν απομακρύνθηκε πολύ. Ισαμε το μικρό καμαράκι πήγε, εκεί που φύλαγε τ' απομεινάρια από κάθε λογής πράγμα, κουρέλια, παλιόρουχα, παλιοπάπουτσα, μπογιές, φθαρμένα πινέλλα, σκωροφαγωμένα σανίδια, μουχλιασμένα χαρτοκούτια…

Χωρίς να διστάσει καθόλου, πήρε δυο τρία κουτιά με μισοχαλασμένες μπογιές, τις είχε από τότε πού 'χε μετακομίσει σ' αυτό το ταπεινό σπιτάκι με πρόθεση να το βάψει, κάτι που δεν πρόφτασε να κάνει ως τα σήμερα. Ο χρόνος τον κυνηγούσε βλέπεις…

Με μια ακατανόητη μανία άρχισε να βάφει -να ζωγραφίζει μάλλον- στο κάτασπρο χαρτί.
Τι θάλασσες απλώθηκαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του, τι γογόνες ξεπετάχτηκαν, τι ουρανοί, τι δασωμένα βουνά και τι καταπράσινες πεδιάδες…

Δε χόρταινε να βλέπει την ομορφιά που απλωνόταν, κάθε τόσο έκανε ένα βήμα πίσω να θαυμάσει ξανά και ξανά το υπέροχο τοπίο, κάνοντας ένα νοερό ταξίδι σε ονειρεμένα μέρη που θά 'θελε τόσο νά 'χε επισκεφτεί…

Τέλειωσαν οι μπογιές, σταμάτησε κι η ζωγραφιά. Το χαρτί δεν ήταν πλέον άσπρο. Είχε όλα τα χρώματα μέσα, αλλού φωτεινό κι αλλού σκοτεινό, όπως θά 'θελε νά 'ταν κι η φτωχή του ζωή…

Στάθηκε για μισό λεπτό σαν αποσβωλωμένος κι αφού αγνάντεψε ξανά με τα μάτια μισόκλειστα, με μια δρασκελιά μεγάλη όρμησε, μπήκε στη ζωγραφιά του και χάθηκε…

Ούτε 'γώ ούτε κανείς άλλος δεν ξέρει να πει τι απέγινε. Πιστεύω όμως πως θα χορεύει σαν τρελλός στα καταπράσινα λιβάδια, θα σκαρφαλώνει μαγεμένος στα κατάφυτα βουνά, θα κολυμπάει τρισευτυχισμένος στις θάλασσες μαζί με τις γοργόνες…


----------------------------------------------------------
ΣΗΜ: Γράφτηκε στις 21/07/2002 στο foroum του pathfinder, στο θέμα του χρήστη ygroc_oyranoc με τίτλο "Ασπρη σελίδα" και ήταν το πρώτο κείμενο που έγραψα στο διαδίκτυο σε μορφή διηγήματος. Του το χρωστάω που, μετά την ενθάρρυνσή του, ξεκίνησα να γράφω ακάθεκτη!