3 Φεβ 2006

Η άσπρη σελίδα


Μια άσπρη κάτασπρη σελίδα, εντελώς άγραφη, κολλημένη στον άσπρο τοίχο απέναντι, μαγνήτιζε από ώρα το βλέμμα του. Σκεφτόταν τη ζωή του. Ετσι είχε κυλήσει κι αυτή. Αχρωμη, άγραφτη σαν τη σελίδα που έβλεπε εδώ και ώρα να τον προκαλεί. Ούτε καν ένα μικρό σημάδι από σβήσιμο…

Κάποια στιγμή άπλωσε το δεξί του πόδι για ένα πρώτο βήμα απομάκρυνσης απ' τη θέση, όπου ήταν θαρρείς σαν καρφωμένος. Με κόπο ακολούθησε και τ' αριστερό. Δεν απομακρύνθηκε πολύ. Ισαμε το μικρό καμαράκι πήγε, εκεί που φύλαγε τ' απομεινάρια από κάθε λογής πράγμα, κουρέλια, παλιόρουχα, παλιοπάπουτσα, μπογιές, φθαρμένα πινέλλα, σκωροφαγωμένα σανίδια, μουχλιασμένα χαρτοκούτια…

Χωρίς να διστάσει καθόλου, πήρε δυο τρία κουτιά με μισοχαλασμένες μπογιές, τις είχε από τότε πού 'χε μετακομίσει σ' αυτό το ταπεινό σπιτάκι με πρόθεση να το βάψει, κάτι που δεν πρόφτασε να κάνει ως τα σήμερα. Ο χρόνος τον κυνηγούσε βλέπεις…

Με μια ακατανόητη μανία άρχισε να βάφει -να ζωγραφίζει μάλλον- στο κάτασπρο χαρτί.
Τι θάλασσες απλώθηκαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του, τι γογόνες ξεπετάχτηκαν, τι ουρανοί, τι δασωμένα βουνά και τι καταπράσινες πεδιάδες…


Δε χόρταινε να βλέπει την ομορφιά που απλωνόταν, κάθε τόσο έκανε ένα βήμα πίσω να θαυμάσει ξανά και ξανά το υπέροχο τοπίο, κάνοντας ένα νοερό ταξίδι σε ονειρεμένα μέρη που θά 'θελε τόσο νά 'χε επισκεφτεί…

Τέλειωσαν οι μπογιές, σταμάτησε κι η ζωγραφιά. Το χαρτί δεν ήταν πλέον άσπρο. Είχε όλα τα χρώματα μέσα, αλλού φωτεινό κι αλλού σκοτεινό, όπως θά 'θελε νά 'ταν κι η φτωχή του ζωή…

Στάθηκε για μισό λεπτό σαν αποσβωλωμένος κι αφού αγνάντεψε ξανά με τα μάτια μισόκλειστα, με μια δρασκελιά μεγάλη όρμησε, μπήκε στη ζωγραφιά του και χάθηκε…

Ούτε 'γώ ούτε κανείς άλλος δεν ξέρει να πει τι απέγινε. Πιστεύω όμως πως θα χορεύει σαν τρελλός στα καταπράσινα λιβάδια, θα σκαρφαλώνει μαγεμένος στα κατάφυτα βουνά, θα κολυμπάει τρισευτυχισμένος στις θάλασσες μαζί με τις γοργόνες…


----------------------------------------------------------
ΣΗΜ: Γράφτηκε στις 21/07/2002 στο foroum του pathfinder, στο θέμα του χρήστη ygroc_oyranoc με τίτλο "Ασπρη σελίδα" και ήταν το πρώτο κείμενο που έγραψα στο διαδίκτυο σε μορφή διηγήματος. Του το χρωστάω που, μετά την ενθάρρυνσή του, ξεκίνησα να γράφω ακάθεκτη!

10 σχόλια:

Νicola Beerman είπε...

Hταν ενα ονειρο το αποσπασμα σου.Εχει και συνεχεια;

Αν δεν εχεις δει τα ''Ονειρα'' του Κουροσαβα στα προτεινω .Ειναι εξι ιστοριες(μια ταινια )και σε καποια ιστορια ,ο ηρωας στεκεται μπροστα απο τα 'ηλιοτροπια'του Βανγκονγκ και ...

Rodia είπε...

Οχι.. αν και έχω δει πολλά.. ή πάλι μπορεί να το έχω δει και να μη το θυμάμαι.
Εχω μια παράξενη μνήμη όταν πρόκειται για σινεμά. Ξεχνάω! Μπορώ να βλέπω την ίδια ταινία δυο φορές το μήνα και να μη θυμάμαι το τέλος ή λεπτομέρειες της πλοκής..
Είναι μερικές ταινίες που τις έχω δει πάρα πολλές φορές και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι νέο.

..αυτό είναι χάρισμα μάλλον.. έτσι;..

:-)

Θα την ψάξω πάντως κι ευχαριστώ:-)

Asteroceras είπε...

Ροδιά, πάντα να μουτζουρώνεις το λευκό χαρτί με λέξεις, ενίοτε και με χρώματα.

. είπε...

μόλις περιέγραψες έναν μεγάλο μου φόβο...

. είπε...

Το άσπρο βέβαια...

τρομακτικό και κρύο άσπρο.

Λαμπρούκος είπε...

Μήπως να γίνει και το blog, ένα τραγούδι για το Φεβρουάριο?

Έτσι σαν ιδέα το λέω...

Rodia είπε...

Αγαπητέ Λαμπρούκε, Νομάρχα της καρδιάς μας, το τραγούδι το συνθέτουμε εδώ:
28 days in February 2006

..και μπορείτε να συμμετάσχετε όποια στιγμή επιθυμήσετε..

:-)

. είπε...

αυτό εννοώ, ο μεγάλος μου φόβος μου, είναι μην από φόβο αφήσω άσπρο το χαρτί μου.

Rodia είπε...

Μαριλίνα, αφού βρίσκεται η εικόνα σου πάνω στη σελίδα βρε.. πώς είναι δυνατό να είναι άσπρη;..

Λαμπρούκος είπε...

Ροδίτσα,
μήπως να μου δώσεις ένα account για να προσθέσω μία νότα πολιτικού δράματος? Γιατί δε μπορώ να βρω το email σου?