Μια φορά, ήταν ένα κοριτσάκι που δεν έμοιαζε με τα άλλα κοριτσάκια, ήταν ένα κοριτσάκι στα μυαλά ή, μάλλον, ήταν μια γερόντισσα τόσο αγαθή κι αγνή κι απλοϊκιά που απο μέσα έμοιαζε με κοριτσάκι, οπότε, μια φορά ήταν μια γερόντισσα που δεν έμοιαζε με τις άλλες γερόντισσες που ήταν στριμένες κι άγριες και νευρικές και τσίριζαν κι άρπαζαν και δαγκώναν κιόλας με τα λειψά τους δόντια, τα βρωμόδοντα.
Το κοριτσάκι αυτό λοιπόν, που απέξω είχε γεράσει κι είχε ζαρώσει αλλά απο μέσα η καρδούλα του ήταν ολόγλυκεια σαν καραμελωμένο μήλο, βρεθήκαν κάτι επιτήδειοι να το γελάσουν και να το κλέψουν, γιατί είχε μεγάλη κληρονομιά από σπάνια και πανέμορφα πράγματα, χώρια το εκπληκτικό χωράφι όπου βρισκόταν χτισμένο το παλάτι του, ένα παλάτι που είχε μπει καρφί στο μάτι όλων των σκατογριών του πλανήτη.
(συνεχίζεται)
Το κοριτσάκι αυτό λοιπόν, που απέξω είχε γεράσει κι είχε ζαρώσει αλλά απο μέσα η καρδούλα του ήταν ολόγλυκεια σαν καραμελωμένο μήλο, βρεθήκαν κάτι επιτήδειοι να το γελάσουν και να το κλέψουν, γιατί είχε μεγάλη κληρονομιά από σπάνια και πανέμορφα πράγματα, χώρια το εκπληκτικό χωράφι όπου βρισκόταν χτισμένο το παλάτι του, ένα παλάτι που είχε μπει καρφί στο μάτι όλων των σκατογριών του πλανήτη.
(συνεχίζεται)
Αναρτήσεις
