ένα από τα θαύματα του ήλιου

Σαν έπεσε η ήλιος στους άσπρους σου κοπτήρες,

το γέλιο σου άναψε μεμιάς σαρανταδυό λαμπτήρες.

Αχ! πόσο εκτυφλωτικός ο άσπρος σου κοπτήρ!

Αν ήταν νύχτα θά 'λεγα πως ήσουνα βαμπίρ!

Το Τρίξιμο των Πατωμάτων

 Ολο "αύριο" και "αύριο" και "θα", "θα", "θα", 

περνούν οι μέρες

και τις νύχτες τρίζουν τα σανίδια των πατωμάτων, 

λες και από κάτω τους υπάρχουν πεπιεσμένοι γίγαντες

που βαριανασαίνουν,

αλλά μπορεί και το ίδιο το ξύλο να στενάζει,

τα σανίδια να στενάζουν,

να στενάζουν υποφέροντας,

βασανισμένα από τα καρφιά,

που τα κρατάνε κολλημένα το ένα στο άλλο,

έτσι ώστε να σχηματίζουν 

τη γνώριμη οριζόντια επιφάνεια,

όπου όλοι εμείς πατάμε πάνω της,

-άλλοτε βηματίζοντας απαλά

κι άλλοτε χοροπηδώντας βάρβαρα-

περιμένοντας να ξημερώσει,

για να ξαναρχίσουμε όλα αυτά 

τα "αύριο" και "αύριο" και τα "θα", "θα", "θα"...

με την προσμονή του βέβαιου πλέον νυχτερινού

τριξίματος των πατωμάτων.

_________________

γράφτηκε σήμερα, 1η Ιανουαρίου 2021, ώρα 04:00 - 04:05 π.μ.