Προχωρώ ακολουθώντας

Το σώμα του μου μιλά.
Με τον ώμο με κατευθύνει απαλά
σαν τη γαλοπούλα.

Το βλέμμα του με στρίβει
στις γωνίες
-αόρατα ηνία-
μου δίνει εντολή να αλλάζω κατεύθυνση
                                        πότε πότε

Βαδίζει πίσω μου, αλλά με οδηγεί.
Προχωρώ ακολουθώντας τον,
αν και προπορευόμενη.

Δεν μιλούμε καθόλου.
Ούτε πριν, ούτε μετά.

Οταν χωρίζουμε,
ορίζουμε το επόμενο ραντεβού.
Πέμπτη; Πέμπτη.
Οχτώ; Οχτώ, όπως πάντα.
Εδώ; Εδώ.

Φεύγουμε χωριστά.
Περιμένω την επόμενη Πέμπτη.
Να μου μιλήσει το σώμα του.

--------------------------
Συλλογή "σημαδεύω έρωτες για να μείνουν ζωντανοί"
**και η απομυθοποίηση: βασίζεται στην εικόνα που είδα μια Πέμπτη απόγευμα έξω από τη Μονή Πετράκη, όπου μια κοπέλα ήταν στημένη και περίμενε. Με το που έφτασα κοντά, ένας νεαρός συνοφρυωμένος την πλησίασε και -χωρίς λέξη ούτε βλέμμα- σκούντηξε με το ώμο του τον ώμο της κι Εκείνη άρχισε να περπατά σαν κουρδισμένη προς την κατεύθυνση που της είχε δώσει το σκούντημα, ενώ Εκείνος ακολουθούσε.