Μπόρα
μπόρα δυνατή
βροντές
αστραπές
παρά τρίχα χαλάζι
μπουμπουνητά
κάθε λογής μπουμπουνητά
κι ακόμα
βρέχει
έξω βρέχει
μέσα βρέχει
καταρρακτωδώς
σφίγγω το στόμα
μη βγεί βροχή
κλείνω σφιχτά τα μάτια
μα πάλι
φουρτούνα
θάλασσα 'γριεμένη
μπλε καταμπλε
εντελώς
σα μάτι
φοβερής ματιάστρας
αστράφτει
η ματιά
τ' ουρανού
γκριζομπλέ βαθύ
μαύρο
παρα κάτι λίγο
κατάμαυρο
κι η θάλασσα φουρτουνιασμένη
ιδια η καρδιά μου
πολλή θλίψη
πολλή
βρε παιδί μου
μ' έχει φάει
μου τρώει το συκώτι
το πάγκρεας
το πάγκρεας
και τη χολή
-----------
Γράφτηκε στις 5/Νοε/2002
(έβρεχε και τότε)
1 σχόλιο:
Ναι αλλά τότε δεν είχαμε
"The Great Panika Show"...
Δημοσίευση σχολίου