Η ΛΕΞΗ

Η λέξη
η λέξη
αυτή η λέξη
που δεν ειπώθηκε
ποτέ
αυτή
ηλέξη
μόνο αυτή
κυνηγάει
στα βουνά
στις πηγές
να ξεπλυθεί
ο θυμός είναι μεγάλος
εκφράστηκε
με τρόπο
περικοκλαδιασμένο
τόση πολλή
περικοκλάδα
ανάμεσα
σε καφέδες
και λίγο ποτό
όσο πατάει η γάτα
γιατί
δε θέλετε
να είστε γάτες
στην επόμενη
ζωή, αχ!
Η γάτα
όταν θυμώνει
τεντώνεται
και προειδοποιεί
πριν ορμήξει
να βγάλει
τα μάτια
τα μάτια σου
μωρό μου
σα δυό παρανυχίδες
αποκάλυψης
είναι ζεστά
σαν τσουρεκάκια
ξεροψημένα
αστράφτουν
σαν τις σταγόνες
της νεροποντής
που δεν έρχεται
θα περιμένω
τη νεροποντή
κι όποιος αντέξει
ας βρέξει επιτέλους
να ξενερώσουμε
από τι άραγε;
από την ομίχλη
τα μάτια σου
έχουν ομίχλη τα μάτια σου
δε θέλω
δε χρειάζομαι
άλλη ομίχλη
μου φτάνει η δική μου
άσε που σήμερα
ναι
σήμερα
θύμωσα
πολύ
πήγα στον Υμηττό
εκεί που βρίσκεται
το μυστικό
ξέρεις εσύ
ποιό μυστικό
και ούρλιαξα
μετά από τσάϊ
για τη συμπαράσταση
στους αναξιοπαθούντες
πάλι τσάϊ;
και παζάρι είχε
για το Πάσχα
πασχαλινές
αηδίες
πού είσαι
Χριστέ
να δείς
πώς ερμηνεύεται
η ΑΓΑΠΗ
η ΕΙΡΗΝΗ
και όλα τα ωραία
που τα ξέρουμε πολύ καλά
ως Ελληνες
τάχα μου δήθεν...
πρόσβαλλα με το γάντι
από κροκόδειλο
με τρίχα ελέφαντα
στο πλάϊ
εκεί που κουμπώνει
κανείς όμως
απολύτως κανείς
δεν το κατάλαβε
τόσο πολύ «γάντι»
που το βρίσκω αλήθεια
γι αυτό πήγα στον Υμηττό
και ούρλιαξα
τύφλα νάχει ο λύκος
κι ο Λυκάνθρωπος
κι όλα τα ανατριχιαστικά
εθνοδιεθνίστηκα κιόλας
περνώντας
από το κόσκινο
εθνοδιεθνίζομαι τακτικά
μιά μικρή δόση κάθε πρωί
θα συνηθίσω
που θα πάει;
Δε θέλω να συνηθίσω
τίποτα
δε θέλω να συνηθίσω
καθόλου
δε θέλω
μόνο αφήστε
ένα λουλούδι στο μεταλλικό
φέρετρο
που ήρθε χτές
από το Ααχεν
από τη Γερμανία, ντέ...
Τι να το κάνει
το λουλούδι ο νεκρός;
μήπως είναι φιλί
που θα τον ξαναζωντανέψει;
Οι δήμαρχοι καζαντίζουν
οι δημοτικές
επιχειρήσεις
«το ωραίο νεκροταφείο»
«ο όμορφος οικογενειακός»
ευάερος,
ευήλιος,
με θέα...
χώμα
πολύ χώμα, βρε παιδί μου
πως το σηκώνεις όλο
αυτό το χώμα;
δε σε βαραίνει;
μυρίζει τόσο όμορφα
το βρεγμένο χώμα
τώρα την άνοιξη!
Όλο λυρισμό
οι νέες ιδέες
οι νέες σκέψεις
παλεύουν
μεταξύ τους παλεύουν
στο ρινγκ
της απελπισίας
χορεύουν
τα μεσάνυχτα
σαν άστρα
εκτός τροχιάς
συμπαντοσυμπαντισμένα
συντονίζονται
σαν κάψουλες
νερομπογιατισμένες
οι λέξεις
αυτοσβήνονται...

ΣΗΜ. Το ποίημα «η λέξη» διαβάζεται αλλού γρήγορα, αλλού αργά...
Τρίτη, 16/04/2002-19:59