22 Μαΐ 2006

Το παιχνίδι


Με τον εραστή μου παίζουμε ένα παιχίδι
Ενα παράξενο παιχνίδι,
ίσως και επικίνδυνο για το μυαλό.
Υποκρινόμαστε ότι
καθένας μας είναι κάποιος άλλος.
Εχω φτάσει να ζηλεύω αυτή την άλλη
που τον αποσπά με τα μηνύματά της
και θέλω ολόκληρη την προσοχή του:
Να εστιάζει σε μένα μονάχα.
Αχ! Θα την ξεμαλλιάσω κάποιαν ώρα!

Εκείνος το γλεντάει μισογελώντας
και κάποτε μου λέει:

- Αν μάθω ότι με απατάς θα σε σκοτώσω.
- Το ίδιο θα κάνω και 'γώ, απαντώ.
- Μέχρι να βάλεις τραπέζι, θα ρίξω μια ματιά στο μέηλ μου.
- Ναι, για να σαλιαρίζεις με τη λεγάμενη,
απαντώ και κλείνω βίαια τον υπολογιστή.
- Μη το ξανακάνεις αυτό! Επεμβαίνεις στα προσωπικά μου!
- Μπα; Εχουμε και προσωπικά τώρα;

Αρχίζω να κλαίω και με παίρνει στα γόνατά του.
Ερχεται μια μυρωδιά σαν κάτι να καίγεται.

- Ωχ! Το φαΐ! πετάγομαι επάνω.
- Τώρα το θυμήθηκες το φαΐ;
- Ελα να βοηθήσεις καλύτερα.
- Ναι, μάτια μου, να βοηθήσω. Πάμε στην ταβέρνα;
- Πάμε, λέω ενθουσιασμένη,
που αφήνει το μέηλ του γι αργότερα -για το χατήρι μου.

Μόλις επιστρέψουμε, ξέρω τι θα κάνω.
Θα κλειστώ στο γραφείο μονάχη,
να γράψω σ' αυτό τον υπέροχο τύπο,
που είναι ο εραστής μου.
Θα του τα πω όλα!


(31-07-2005)
__________________________
ΣΗΜ. από τη συλλογή "σημαδεύω έρωτες για να μείνουν ζωντανοί" που περιλαμβάνει ιστορίες αστείες και δραματικές, φανταστικές και πραγματικές, δικές και ξένες.

6 σχόλια:

Ecumene είπε...

Eπικίνδυνοι Εραστές....μμμμμμμμ...

~~~~~~~~~~~~~~~~
Να τον προσεχεις,παντως..

Δεν βρισκεις ευκολα

παιχνιδιάρηδες...

aeipote είπε...

Φευγάτο λίαν και όμορφο ομοίως!

ΚαληΗμέρα Σας!

Stavros Katsaris είπε...

Είναι όμορφα τα ερωτικά παιχνίδια.
Δεν μπόρεσα ποτέ να μείνω σε σχέση που δεν είχε φαντασία στον έρωτα.
Νομίζω πως καταλαβαίνω!
Φιλικά

Mantalena Parianos είπε...

Love is the drug.
:)

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

έτσι ήταν πάντα.... το απλό είναι ωραίο... τι ωραίο, πες υπέροχο, ανυπέρβλητο, μοναδικό. και μιά ερώτηση, έστω και 4 χρόνια μετά, τι να κάνω τώρα βρήκα το βλόγ ετούτο, κάλιω αργά...

αν γνωρίζεις η έστω τι πιστεύεις, για το
" τί είναι ο ανθρωπος; " και θέλεις, μου το λες; ρωτάω παντού... είχα κάνει και ψηφοφορία παλαιότερα...

Rodia είπε...

εχμ.. να σου πω.. Δεν με απασχολησαν τα μεγαλα φιλοσοφικα ερωτηματα.. ή μαλλον με απασχολησαν αλλα, επειδη δεν υπαρχει μια και μοναδικη απαντηση, τα αγνοησα..
Οπως λυνεις ενα προβλημα δια της καταργησεως! ;)

Μπορω να δωσω ομως την απαντηση που μου ηρθε αμεσως στο μυαλο, μολις διαβασα το ερωτημα σου, σαν να γραφω σε ενα παλιο "λεύκωμα":
Ανθρωπος ειναι μια παλεττα με τα βασικα χρωματα, απο όπου διαλεγει καθενας τα χρωματα με τα οποια θα δημιουργησει μια ή περισσοτερες αποχρωσεις που θελει ωστε να χρωματιστει ο ιδιος ή/και να χρωματισει τους συνανθρωπους του -μεσα εξω, εννοειται.