Η ΚΟΥΡΤΙΝΑ

H κουρτίνα είναι ζωγραφισμένη με παράξενο τρόπο. Αλλάζει συνεχώς χρώμα, ανάλογα με το φωτισμό του περιβάλλοντος και την οπτική γωνία απ' όπου τη βλέπει καθένας. Πότε πρόκειται για μια κουρτίνα μπλε και πότε για μια κατακίτρινη, κι αυτή η αλλαγή συμβαίνει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Kοιτάζω τα χρώματά της που πάλλουν ξεγελώντας τη φαντασία μου και παίζω συχνά προσπαθώντας να μαντέψω τι επιτέλους κρύβεται πίσω της. Τι μπορεί να θέλησε να κρύψει ο ζωγράφος δίνοντας τόση έμφαση στο χρωματισμό της, που είναι αδύνατο να καθοριστεί.

Oμως η κουρτίνα είναι απολύτως στατική. Είναι ζωγραφισμένη και τίποτε δεν είναι ικανό να τη σύρει, εκτός απο τη φαντασία. Ας το επιχειρήσω λοιπόν.

Yποθέτω πως μπορώ να φανταστώ ένα καθαρό τζάμι, απ' όπου φαίνεται ένας υπέροχος κήπος τίγκα στο λουλουδικό και τους θάμνους. Μπορώ ακόμα να υποθέσω μια θάλασσα καταγάλανη, γεμάτη βαρκάκια με πανιά χρωματιστά, που τα σπρώχνει ο άνεμος.

Pυάκια με γάργαρα νερά να τρέχουν στην πλαγιά ενός βουνού, με βρύα και πολυτρίχια στις όχθες τους, όπου χιλιάδες πεταλούδες καλωσορίζουν την άνοιξη. Μπορεί ακόμα να κρύβει μια χιονισμένη πεδιάδα ή ένα τοπίο άγριο, χειμωνιάτικο.

Tίποτα δε με εμποδίζει να σκεφτώ ένα καταπράσινο λιβάδι, όπου βόσκουν όμορφα κοπάδια ελεύθερα ή σταλιάζουν κάτω απο ένα μεγάλο δέντρο τα μεσημέρια. Ολα αυτά έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κρύβονται πίσω απο την κουρτίνα που στέκει σταθερά ζωγραφισμένη, δεν αποκλείεται όμως και το να κρύβει πίσω της το απόλυτο κενό.

Iσως αυτό να ήθελε να εκφράσει ο ζωγράφος. Το άσκοπο της αναζήτησης μιας εικόνας πραγματικής. Ετσι, βλέποντας την κουρτίνα, το μόνο σίγουρο είναι η απόλαυση που προσφέρει το έργο. Η επί πλέον απόλαυση του αόρατου κόσμου, αφήνεται να διαμορφωθεί ελεύθερα απο τον παρατηρητή.

Nα έχει ο παρατηρητής τη δυνατότητα να φαντάζεται δηλαδή, όσα δεν του αποκαλύπτει η κουρτίνα, ανάλογα με τη στιγμιαία του διάθεση ή, αν η πολλή φαντασία λείπει, να μένει λάτρης της πανέμορφης κουρτίνας.

Aν πάλι ο θεατής δηλώνει αδυναμία γενικά στο να παρατηρεί και μένει αδιάφορος μπροστά σε ένα έργο τέχνης, ας έχει την ευχέρεια να το προσπερνά χωρίς τύψεις, λέγοντας: Χαρά στο πράγμα... Καλύτερες κουρτίνες έχω σπίτι μου!